Ігар Леанідавіч Дзянісаў

Ігар Дзянісаў
Ігар Дзянісаў
Імя пры нараджэнні	Ігар Леанідавіч Дзянісаў
Дата нараджэння	25 чэрвеня 1959 (65 гадоў)
Месца нараджэння	Мінск, БССР, СССР;
Грамадзянства	БССР; Беларусь;
Адукацыя	Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут (1985);
Прафесія	акцёр
Гады актыўнасці	1982 — нашы дні
Тэатр	Нацыянальны акадэмічны драматычны тэатр імя Якуба Коласа; Нацыянальны акадэмічны тэатр імя Янкі Купалы;
Член у	БСТД;
Узнагароды	;
IMDb	ID 2621263

Ігар Леанідавіч Дзянісаў (нар. 25 чэрвеня 1959, Мінск) — беларускі акцёр тэатра і кіно. Заслужаны артыст Рэспублікі Беларусь (2018).

Біяграфія

Ігар Дзянісаў скончыў мінскую школу № 9 у 1976 годзе. У 1985 годзе скончыў тэатральны факультэт Беларускага тэатральна-мастацкага інстытута па спецыяльнасці «Акцёр драматычнага тэатра і кіно» (курс народнай артысткі СССР А. І. Клімавай)^[1]. Пасля інстытута быў накіраваны ў Нацыянальны акадэмічны драматычны тэатр імя Якуба Коласа, але ў лістападзе 1985 года паступіў у трупу Нацыянальнага акадэмічнага тэатра імя Янкі Купалы. За гэты час ім створана больш за 40 яркіх сцэнічных вобразаў у родным тэатры.

Ігар Дзянісаў увесь час супрацоўнічае са шматлікімі праграмамі Нацыянальнай тэлерадыёкампаніі РБ і беларускага радыё (літаратурныя праграмы, тэлеспектаклі).

Член Беларускага саюза тэатральных дзеячаў з 1989 года.

Пасля масавых фальсіфікацый на прэзідэнцкіх выбарах 2020 года, жорсткага разгону акцый пратэстаў, збіцця і катаванняў затрыманых пратэстоўцаў, калектыў Купалаўскага тэатра 13 жніўня запатрабаваў спыніць гвалт у дачыненні да мірных грамадзян і выступіў за пералік галасоў з удзелам незалежных назіральнікаў. 17 жніўня ўладамі быў звольнены дырэктар тэатра Павел Латушка. 26 жніўня Ігар Дзянісаў разам з большасцю трупы і іншымі супрацоўнікамі тэатра звольніўся ў знак пратэсту^[2].

Фільмаграфія

2003 — Акупацыя. Містэрыі — Міша
2005 — Дзеці Ванюхіна — Грыша
2005 — Доктар Жывага
2006 — Нябачны край
2006 — Пункт — Бацька Нінкі
2007 — Нямы сведка 2 — Рыгор Омутаў
2007 — Маёр Ветраў — Пціцын
2007 — Скульптар смерці — Сяргей Іваноў
2008 — Выклік 3
2008 — Глушэц — Ахоўнік
2008 — Застава Жыліна — Капітан СМЕРШа
2009 — Браты Карамазавы — П’яны мужычонка
2009 — Вольф Месінг: Які бачыў скрозь час
2009 — Дэтэктыўнае агенцтва «Іван ды Мар'я» — Шчаглоў
2009 — Дняпроўская мяжа — Начальнік штаба
2009 — Захопнікі
2009 — Поп
2009 — Суд
2010 — Брэсцкая крэпасць — Нямецкі афіцэр
2010 — Варажба пры свечках — Начальнік выратавальнікаў
2010 — Жураў 2 — Крывенка
2010 — Каціна шчасце
2010 — Помста — Фундатар
2010 — Псеўданім «Албанец» 3 — Кілер
2011 — 1942 — Стары Рубеніс
2011 — У ракі два берагі — Мікалай Сцяпанавіч Пахомаў
2012 — Смерць шпіёнам. Лісіная Нара — генерал Вадзіс
2012 — Белыя ваўкі — Мікалай Какорын, маёр спецпрызна ФСБ у адстаўцы
2013 — Сляды апосталаў — Фогель (разведчык Абвера) / Бекетаў
2013 — Прывітанне ад Кацюшы — «Ферзь», крымінальнік
2014 — Не пакідай мяне! — Паліцай Улас
2015 — Чужы твар — Віктар Сяргеевіч
2017 — Чорная кроў (Беларусь, Расія) — Сяргей Панкратаў
2017 — Маці за сына — суддзя Віктар Карасцялёў
2019 — Падсудны — Мікалай Валянцінавіч Капралаў, палкоўнік юстыцыі, начальнік следчай часткі

Узнагароды

Заслужаны артыст Рэспублікі Беларусь (2018). Узнагароджаны медалём Францыска Скарыны (2011)^[3].

Зноскі

↑ Ігар Дзянісаў
↑ Из Купаловского театра уволены 58 актеров и сотрудников Архівавана 3 верасня 2020.
↑ ИГОРЬ ДЕНИСОВ (нявызн.)(недаступная спасылка). russia.tv. Архівавана з першакрыніцы 28 чэрвеня 2020. Праверана 2 верасня 2020.

Спасылкі

Ігар Дзянісаў Архівавана 18 студзеня 2018. на Belactors (руск.)
З Купалаўскага тэатра звольнены 58 акцёраў і супрацоўнікаў Архівавана 3 верасня 2020. на tut.by (руск.)

[kupalauski-1] Ігар Дзянісаў

[tut2020-2] Из Купаловского театра уволены 58 актеров и сотрудников Архівавана 3 верасня 2020.

[3] ИГОРЬ ДЕНИСОВ (нявызн.)(недаступная спасылка). russia.tv. Архівавана з першакрыніцы 28 чэрвеня 2020. Праверана 2 верасня 2020.

[1]

[2]

[3]