Мёртвая мова: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ZéroBot (размовы | уклад)
др r2.7.1) (робат дадаў: lv:Mirusi valoda
Xqbot (размовы | уклад)
Радок 52: Радок 52:
[[sr:Izumrli jezici]]
[[sr:Izumrli jezici]]
[[sv:Utdöda språk]]
[[sv:Utdöda språk]]
[[ta:அழிந்த மொழி]]
[[ta:வழக்காறொழிந்த மொழி]]
[[th:ภาษาสูญพันธุ์]]
[[th:ภาษาสูญพันธุ์]]
[[tr:Ölü dil]]
[[tr:Ölü dil]]

Версія ад 01:02, 23 верасня 2012

Мёртвая мова — тэрмін, які выкарыстоўваецца ў дачыненні да мовы, што не мае жывых носбітаў, для якіх бы яна з'яўлялася роднай.

Смерць мовы можа настаць у выпадку яе выцяснення іншай мовай ці мовамі. Так адбылося з мовамі амерыканскіх індзейцаў, якія былі выцесненыя англійскай, партугальскай і іспанскай мовамі каланізатараў.

Некаторыя мовы становяцца мёртвымі ў выніку натуральнай эвалюцыі, развіваючыся ў іншыя мовы. Прыкладам гэтай з'явы можа быць латынь, з якой развіліся жывыя раманскія мовы, а сама яна пры гэтым сталася мёртвай. Падобны лёс спасцігнуў санскрыт і стараславянскую мову.

Некаторыя мёртвыя мовы працягваюць выкарыстоўвацца ў навуцы ці літургіі (латынь, санскрыт, копцкая мова, царкоўнаславянская мова).

У некаторых выпадках мёртвыя мовы могуць "ажыць", як гэта здарылася з іўрытам.