Семіётыка: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др [Wp/be]-спасылкі
++
Радок 1: Радок 1:
'''СЕМІЁТЫКА''' [грэч. sēmeiōtikon ад sēmeion знак, адзнака], '''семіялогія''', '''тэорыя прадстаўлення''', навука, якая вывучае ўласцівасці знакавых сістэм ([[Натуральная мова|натуральных моваў]], [[Штучная мова|штучных моваў]] і інш.) ці знакаў і іх спалучэнняў (словаў, словазлучэнняў, метафар, хімічных і матэматычных сімвалаў і інш.), дзе кожнай знакавай адзінцы пэўным чынам надаецца пэўнае значэнне.
{{вызнч|1=Семіётыка}}, {{вызн2|семіялогія}}, {{вызн2|тэорыя прадстаўлення}} ({{lang-el|sēmeiōtikon}} ад ''sēmeion'' знак, адзнака): навука, якая вывучае ўласцівасці, найперш супольныя, будовы і функцыянавання знакавых сістэм ([[Натуральная мова|натуральных моваў]], [[Штучная мова|штучных моваў]] і інш.) ці знакаў і такіх іх спалучэнняў (словаў, словазлучэнняў, метафар, хімічных і матэматычных сімвалаў і інш.), дзе кожнай знакавай адзінцы пэўным чынам надаецца пэўнае значэнне.


Тры асноўныя прадметы вывучэння семіётыкі — камунікацыя, значэнне, дасяганне высновы. Адрозніваюць '''агульную''' і '''спецыяльную''' семіётыкі.
Адрозніваюць {{вызн2|1=агульную}} і {{вызн2|1=спецыяльную}} семіётыкі. Тры асноўныя прадметы вывучэння семіётыкі — камунікацыя, значэнне, дасяганне высновы; у [[грамадства|грамадстве]] гэта [[мова]], [[абрады]], [[звычаі]] і г.д., у [[прырода|прыродзе]] — камунікацыя [[жывёла]]ў, у [[чалавек]]у — [[слых]]авое і [[зрок]]авае ўспрыняцце і інш.


Пачаткі семіётыкі пакладзены [[Ч. Пірс|Ч. Пірсам]] у выглядзе абагульнення [[Логіка|логікі]] як тэорыі.
Пачаткі семіётыкі пакладзены [[Ч. Пірс|Ч. Пірсам]] у выглядзе абагульнення [[Логіка|логікі]] як тэорыі. Узаемадачыненні семіётыкі і [[лінгвістыка|лінгвістыкі]] прывялі да ўзнікнення [[лінгвасеміётыка|лінгвасеміётыкі]].

== Крыніцы ==
*Мартынаў В. У. Семіётыка // Беларуская энцыклапедыя. У 18 т. Т. 14.
*Joseph Ransdell. Some Leading Ideas of Peirce's Semiotic. — 1997.


{{літ
|1=Мартынаў В. У. Семіётыка // Беларуская энцыклапедыя. У 18 т. Т. 14.
|2=Joseph Ransdell. Some Leading Ideas of Peirce's Semiotic. — 1997.
|3={{крыніцы/Сцяцко УМ}}
}}
[[Category:Навука]]
[[Category:Навука]]

Версія ад 17:04, 20 сакавіка 2008

Шаблон:Вызнч, Шаблон:Вызн2, Шаблон:Вызн2 (грэч. sēmeiōtikon ад sēmeion знак, адзнака): навука, якая вывучае ўласцівасці, найперш супольныя, будовы і функцыянавання знакавых сістэм (натуральных моваў, штучных моваў і інш.) ці знакаў і такіх іх спалучэнняў (словаў, словазлучэнняў, метафар, хімічных і матэматычных сімвалаў і інш.), дзе кожнай знакавай адзінцы пэўным чынам надаецца пэўнае значэнне.

Адрозніваюць Шаблон:Вызн2 і Шаблон:Вызн2 семіётыкі. Тры асноўныя прадметы вывучэння семіётыкі — камунікацыя, значэнне, дасяганне высновы; у грамадстве гэта мова, абрады, звычаі і г.д., у прыродзе — камунікацыя жывёлаў, у чалавекуслыхавое і зрокавае ўспрыняцце і інш.

Пачаткі семіётыкі пакладзены Ч. Пірсам у выглядзе абагульнення логікі як тэорыі. Узаемадачыненні семіётыкі і лінгвістыкі прывялі да ўзнікнення лінгвасеміётыкі.

Шаблон:Літ