Казімір Вікенцьевіч Камейша: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Новая старонка: ''''Казімір Вікенцьевіч Карызна''' (нар. {{ДН|4|12|1943}} г. вёска Малыя Навікі, Стаўбцоўскі раён, ...'
 
Радок 2: Радок 2:


== Біяграфія ==
== Біяграфія ==
Нарадзіўся ў сялянскай сям'і. Скончыў завочнае беларускае аддзяленне [[БДУ|Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта]] (1970). Служыў у Савецкай Арміі (1963-1966), быў літсупрацоўнікам валожынскай раённай газеты «Працоўная слава» (1967-1968). З 1968 г. - старшы рэдактар на Беларускім радыё, у 1979-1981 гг. працаваў у часопісе «[[Полымя (1922)|Полымя]]», з 1981 - у часопісе «Вясёлка». З 1988 г. - рэдактар аддзела паэзіі ў часопісе «[[Маладосць (1953)|Маладосць]]».
Нарадзіўся ў сялянскай сям'і. Скончыў завочнае беларускае аддзяленне [[БДУ|Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта]] (1970). Служыў у Савецкай Арміі (1963-1966), быў літсупрацоўнікам валожынскай раённай газеты «Працоўная слава» (1967-1968). З 1968 г. - старшы рэдактар на Беларускім радыё, у 1979-1981 гг. працаваў у часопісе «[[Полымя (1922)|Полымя]]», з 1981 - у часопісе «[[Вясёлка (1957)|Вясёлка]]». З 1988 г. - рэдактар аддзела паэзіі ў часопісе «[[Маладосць (1953)|Маладосць]]».


== Творчасць ==
== Творчасць ==

Версія ад 18:45, 19 лютага 2013

Казімір Вікенцьевіч Карызна (нар. 4 снежня 1943 г. вёска Малыя Навікі, Стаўбцоўскі раён, Мінская вобласць) — беларускі паэт, перакладчык. Лаўрэат Літаратурнай прэміі СП БССР імя А.Куляшова (1989) за зборнік паэзіі «Пярэймы дня».

Біяграфія

Нарадзіўся ў сялянскай сям'і. Скончыў завочнае беларускае аддзяленне Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта (1970). Служыў у Савецкай Арміі (1963-1966), быў літсупрацоўнікам валожынскай раённай газеты «Працоўная слава» (1967-1968). З 1968 г. - старшы рэдактар на Беларускім радыё, у 1979-1981 гг. працаваў у часопісе «Полымя», з 1981 - у часопісе «Вясёлка». З 1988 г. - рэдактар аддзела паэзіі ў часопісе «Маладосць».

Творчасць

У рэспубліканскім друку выступіў з вершамі ў 1961 г. Аўтар зборнікаў паэзіі «Восеньскія позвы» (1969), «Мембрана» (1972), «Нектар» (1974), «Тут мае вёсны прычалены» (вершы і паэмы, 1977), «Сябрына» (1978), «Плёс» (1982), «Галоўная вярста» (вершы і паэма, 1985), «Пярэймы дня» (вершы і паэмы, 1988).

Выдаў кнігі паэзіі для дзяцей «Гаёўка» (1975), «Буслянка» (1985), «Дзятлава кузня» (1987), «Добры дзень, шафёр» (1988) і кнігу прозы «Духмянае дзіва» (1984).

Перакладаў творы рускіх, славацкіх, і украінскіх пісьменнікаў на беларускую мову.