Цыкута ядавітая: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 19: | Радок 19: | ||
'''Цыкута ядавітая''', таксама '''Віхаг шалей''' (Cicúta virósa) — адна з самых атрутных раслін. Ядавітай з'яляецца ўся расліна, але асабліва карэнішча. Цыкута прываблівае сваім прыемным маркоўным пахам і карэнішчам, па смаку якое нагадваюць бручку або рэдзьку. 100-200 г карэнішчы дастаткова, каб забіць карову, а 50-100 г забіваюць авечку. З насення і карэнішча здабываюць цыкутны алей, або цыкутол. Цыкутол лічыцца атрутным, у смале кораня змяшчаецца цыкутаксін, найбольш ядавіты пачатак расліны, ужо праз некалькі хвілін пасля прыёму ўнутр яд выклікае млоснасць, ваніты і колікі у ніжняй частцы жывата, за якімі могуць рушыць услед галавакружэнне, хісткая хада, пена з рота. Зрэнкі пашыраныя, эпілептоідныя прыпадкі і курчы могуць скончыцца паралічам і смерцю. Дапамога пры атручванні - неадкладнае прамыванне страўніка воднай сумессю актываванага вугалю з танінам. |
'''Цыкута ядавітая''', таксама '''Віхаг шалей''' (Cicúta virósa) — адна з самых атрутных раслін. Ядавітай з'яляецца ўся расліна, але асабліва карэнішча. Цыкута прываблівае сваім прыемным маркоўным пахам і карэнішчам, па смаку якое нагадваюць бручку або рэдзьку. 100-200 г карэнішчы дастаткова, каб забіць карову, а 50-100 г забіваюць авечку. З насення і карэнішча здабываюць цыкутны алей, або цыкутол. Цыкутол лічыцца атрутным, у смале кораня змяшчаецца цыкутаксін, найбольш ядавіты пачатак расліны, ужо праз некалькі хвілін пасля прыёму ўнутр яд выклікае млоснасць, ваніты і колікі у ніжняй частцы жывата, за якімі могуць рушыць услед галавакружэнне, хісткая хада, пена з рота. Зрэнкі пашыраныя, эпілептоідныя прыпадкі і курчы могуць скончыцца паралічам і смерцю. Дапамога пры атручванні - неадкладнае прамыванне страўніка воднай сумессю актываванага вугалю з танінам. |
||
Раней лічылася, што [[Сакрат]] быў пакараны прыняццем соку цыкуты, аднак у цяперашні час мяркуюць больш верагодным, што Сакрат прыняў напой на аснове балігалову плямістага (Conium maculatum). |
Раней лічылася, што [[Сакрат]] быў пакараны прыняццем соку цыкуты, аднак у цяперашні час мяркуюць больш верагодным, што Сакрат прыняў напой на аснове балігалову плямістага (Conium maculatum). Расце цыкута ля вады: на рэках, балотах, ручаях. |
||
Квітнее ў другой палове лета (ліпень-жнівень). |
Квітнее ў другой палове лета (ліпень-жнівень). |
Версія ад 09:49, 24 красавіка 2013
Цыкута ядавiтая | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
Навуковая класіфікацыя | ||||||||
Царства: | Расліны | |||||||
Аддзел: | Пакрытанасенныя | |||||||
Клас: | Двухдольныя | |||||||
Парадак: | Парасонакветкавыя | |||||||
Сямейства: | Парасонавыя | |||||||
Род: | Цыкута | |||||||
Від: | Цыкута ядавiтая | |||||||
Навуковая назва | ||||||||
Cicuta virosa L. | ||||||||
|
Цыкута ядавітая, таксама Віхаг шалей (Cicúta virósa) — адна з самых атрутных раслін. Ядавітай з'яляецца ўся расліна, але асабліва карэнішча. Цыкута прываблівае сваім прыемным маркоўным пахам і карэнішчам, па смаку якое нагадваюць бручку або рэдзьку. 100-200 г карэнішчы дастаткова, каб забіць карову, а 50-100 г забіваюць авечку. З насення і карэнішча здабываюць цыкутны алей, або цыкутол. Цыкутол лічыцца атрутным, у смале кораня змяшчаецца цыкутаксін, найбольш ядавіты пачатак расліны, ужо праз некалькі хвілін пасля прыёму ўнутр яд выклікае млоснасць, ваніты і колікі у ніжняй частцы жывата, за якімі могуць рушыць услед галавакружэнне, хісткая хада, пена з рота. Зрэнкі пашыраныя, эпілептоідныя прыпадкі і курчы могуць скончыцца паралічам і смерцю. Дапамога пры атручванні - неадкладнае прамыванне страўніка воднай сумессю актываванага вугалю з танінам.
Раней лічылася, што Сакрат быў пакараны прыняццем соку цыкуты, аднак у цяперашні час мяркуюць больш верагодным, што Сакрат прыняў напой на аснове балігалову плямістага (Conium maculatum). Расце цыкута ля вады: на рэках, балотах, ручаях.
Квітнее ў другой палове лета (ліпень-жнівень).