Аблога Канстанцінопаля (1394—1402): Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Новая старонка: {{вызнч|1=Аблога Канстанцінопаля (1394–1402)}} — да канца 14 ст. туркі-асманы ўжо добра замацавал... |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
{{вызнч|1=Аблога Канстанцінопаля (1394–1402)}} — да канца [[14 ст.]] туркі-асманы ўжо добра замацаваліся на [[Балканскі паўвостраў|Балканскім паўвостраве]], ваяўнічы султан [[Баязід]] дыктаваў сваю волю [[Візантыйская імперыя|Візантыйскай імперыі]], уладанні якой абмяжоўваліся наваколлямі [[Канстанцінопаль|Канстанцінопаля]] і асобнымі грэчаскімі гарадамі, сувязь з якімі ажыццяўлялася толькі па моры. У 1394 імператар [[Мануіл II, імператар візантыйскі|Мануіл II]] адмовіўся дапусціць у сталіцу асманскага суддзю для рашэння спрэчак паміж хрысціянамі і мусульманамі. У адказ султан блакаваў Канстанцінопаль з сушы, і толькі адсутнасць у асманаў моцнага флоту дазваляла грэкам забяспечваць горад харчаваннем, прывозячы яго на караблях. Не маючы сіл для супраціву, імператар спадзяваўся на ваенную дапамогу з [[Заходняя Еўропа|Заходняй Еўропы]], але ў 1396 годзе асманы знішчылі вялікае рыцарскае войска ў [[бітва пры Нікапалі, 1396|бітве пры Нікапалі]]. Здавалася, што доля Канстанцінопаля прадвызначаная, але ў 1402 эмір [[Цімур]] разграміў Баязіда ў [[бітва пры Анкарэ, 1402|бітве пры Анкарэ]] і ўзяў султана ў палон. Канстанцінопаль вызваліўся ад блакады, візантыйцы нават перасталі плаціць асманам даніну. |
{{вызнч|1=Аблога Канстанцінопаля (1394–1402)}} — да канца [[14 ст.]] туркі-асманы ўжо добра замацаваліся на [[Балканскі паўвостраў|Балканскім паўвостраве]], ваяўнічы султан [[Баязід]] дыктаваў сваю волю [[Візантыйская імперыя|Візантыйскай імперыі]], уладанні якой абмяжоўваліся наваколлямі [[Канстанцінопаль|Канстанцінопаля]] і асобнымі грэчаскімі гарадамі, сувязь з якімі ажыццяўлялася толькі па моры. У 1394 імператар [[Мануіл II, імператар візантыйскі|Мануіл II]] адмовіўся дапусціць у сталіцу асманскага суддзю для рашэння спрэчак паміж хрысціянамі і мусульманамі. У адказ султан блакаваў Канстанцінопаль з сушы, і толькі адсутнасць у асманаў моцнага флоту дазваляла грэкам забяспечваць горад харчаваннем, прывозячы яго на караблях. Не маючы сіл для супраціву, імператар спадзяваўся на ваенную дапамогу з [[Заходняя Еўропа|Заходняй Еўропы]], але ў 1396 годзе асманы знішчылі вялікае рыцарскае войска ў [[бітва пры Нікапалі, 1396|бітве пры Нікапалі]]. Здавалася, што доля Канстанцінопаля прадвызначаная, але ў 1402 эмір [[Цімур]] разграміў Баязіда ў [[бітва пры Анкарэ, 1402|бітве пры Анкарэ]] і ўзяў султана ў палон. Канстанцінопаль вызваліўся ад блакады, візантыйцы нават перасталі плаціць асманам даніну. |
||
{{літ|1={{крыніцы/ВТС-2008}}|Від=Б}} |
|||
[[Катэгорыя:Горад Канстанцінопаль]] |
[[Катэгорыя:Горад Канстанцінопаль]] |
Версія ад 14:10, 26 жніўня 2008
Шаблон:Вызнч — да канца 14 ст. туркі-асманы ўжо добра замацаваліся на Балканскім паўвостраве, ваяўнічы султан Баязід дыктаваў сваю волю Візантыйскай імперыі, уладанні якой абмяжоўваліся наваколлямі Канстанцінопаля і асобнымі грэчаскімі гарадамі, сувязь з якімі ажыццяўлялася толькі па моры. У 1394 імператар Мануіл II адмовіўся дапусціць у сталіцу асманскага суддзю для рашэння спрэчак паміж хрысціянамі і мусульманамі. У адказ султан блакаваў Канстанцінопаль з сушы, і толькі адсутнасць у асманаў моцнага флоту дазваляла грэкам забяспечваць горад харчаваннем, прывозячы яго на караблях. Не маючы сіл для супраціву, імператар спадзяваўся на ваенную дапамогу з Заходняй Еўропы, але ў 1396 годзе асманы знішчылі вялікае рыцарскае войска ў бітве пры Нікапалі. Здавалася, што доля Канстанцінопаля прадвызначаная, але ў 1402 эмір Цімур разграміў Баязіда ў бітве пры Анкарэ і ўзяў султана ў палон. Канстанцінопаль вызваліўся ад блакады, візантыйцы нават перасталі плаціць асманам даніну.