118-ы ахоўны паліцэйскі батальён: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др Bot: Migrating 4 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q75632 (translate me) |
Няма тлумачэння праўкі |
||
| Радок 4: | Радок 4: | ||
Частка 118-га батальёна пад камандаваннем начальніка штаба батальёна Рыгора Васюры 22 сакавіка 1943 прыняла ўдзел разам з нямецкім зондэр-злучэннем СС «Дырлевангер» (''SS-Sonderregiment «Dirlewanger»'') у масавым забойстве жыхароў беларускай вёскі [[Хатынь]]. |
Частка 118-га батальёна пад камандаваннем начальніка штаба батальёна Рыгора Васюры 22 сакавіка 1943 прыняла ўдзел разам з нямецкім зондэр-злучэннем СС «Дырлевангер» (''SS-Sonderregiment «Dirlewanger»'') у масавым забойстве жыхароў беларускай вёскі [[Хатынь]]. |
||
Многія байцы 118-га батальёна былі непасрэдна звязаныя з АУН — [[Арганізацыя ўкраінскіх нацыяналістаў]] '''[[Андрэй Апанасавіч Мельнік|Андрэя Мельніка]]'''. «Бандэраўцамі» яны сябе не лічылі.<ref>[http://novychas.by/poviaz/chatynj_zorstkaje_recha_histor Хатынь: хто спаліў беларускую вёску]</ref> |
|||
{{зноскі}} |
|||
[[Катэгорыя:Калабарацыянізм у Другой сусветнай вайне]] |
[[Катэгорыя:Калабарацыянізм у Другой сусветнай вайне]] |
||
Версія ад 17:56, 8 красавіка 2017
118-ы ахоўны паліцэйскі батальён (SchutzmannschaftsBtl 118) — падраздзяленне нямецкай дапаможнай «ахоўнай паліцыі» (Schutzpolizei), сфарміраванае ў ліпені 1942 у Кіеве на аснове адной з рот 115-га ахоўнага паліцэйскага батальёна з ваеннапалонных Чырвонай Арміі. Налічваў каля 500 байцоў, падзеленых паміж 3 ротамі, кожная рота — на 3 узводы, кожны ўзвод складаўся з некалькіх аддзяленняў па 10-13 чал.
У канцы 1942 пераведзены ў Мінск, пасля ў Плешчаніцы. З вясны 1943 да савецкага наступлення вясной 1944 знаходзіўся ў польскай вёсцы Эві. У ліпені 1944 перакінуты ў Францыю, уведзены ў склад 30-й грэнадзёрскай дывізіі СС (2-й рускай) (30.Waffen-Grenadier-Division der SS (russische Nr. 2)). У баях супраць французскіх партызан новае падраздзяленне ўдзелу не прымала, дэзерціравала ў поўным складзе. Пасля вайны некаторыя з байцоў працягвалі службу ў Замежным легіёне Францыі.
Частка 118-га батальёна пад камандаваннем начальніка штаба батальёна Рыгора Васюры 22 сакавіка 1943 прыняла ўдзел разам з нямецкім зондэр-злучэннем СС «Дырлевангер» (SS-Sonderregiment «Dirlewanger») у масавым забойстве жыхароў беларускай вёскі Хатынь.
Многія байцы 118-га батальёна былі непасрэдна звязаныя з АУН — Арганізацыя ўкраінскіх нацыяналістаў Андрэя Мельніка. «Бандэраўцамі» яны сябе не лічылі.[1]