Астафій Багданавіч Валовіч

Шаблон:Вызнч (Шаблон:Вызн2) Шаблон:Вызнч (каля 1520-1587) - дзяржаўны дзеяч ВКЛ, падстароста брэсцкі, пісар ВКЛ, дзяржаўца медніцкі, маршалак дворны, староста магілёўскі, азярышчанскі, брэсцкі, кобрынскі, рэчыцкі. Падскарбі земскі, падканцлер, канцлер ВКЛ і кашталян трокскі, віленскі.

Жанаты з Фядорай Паўлаўнай сапяжанкай. Некалькі разоў ездзіў паслом у Маскву, у тым ліку ў 1553, калі Івана Грознага не назваў царом. Адзін з лідэраў апазіцыі Люблінскай уніі. Разам з іншымі магнатамі - праціўнікамі аб'яднання ВКЛ з Каронаю - пакінуў Люблінскі сойм, паслаў на Падляшша і Валынь адозвы з заклікам змагацца супраць уніі.

Разам з Янам Геранімам Хадкевічам выступіў супраць кандыдатуры Стэфана Баторыя на каралеўскі трон, быў прыхільнікам абрання аўстрыйскага эрцгерцага Эрнста, але пасля абрання Баторыя перайшоў на яго бок.

Адзін з арганізатараў падрыхтоўкі Статута ВКЛ 1566. Паводле веравызнання кальвініст, у канцы жыцця прыхільна ставіўся да антытрынітатызму, падтрымліваў гуманістаў В. Цяпінскага, Якуба з Калінаўкі і С. Буднага. Апошні прысвяціў яму кнігу «Пра апраўданне грэшнага чалавека перад Богам» (Нясвіж, 1562). У сваім тастаменце наказаў вызваліць усіх сваіх нявольных і залежных людзей і перадаць іх пад дзяржаўную юрысдыкцыю. Шаблон:Літ

Гл. таксама

• Род Валовічаў