Ана фон Зангерсгаўзен: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Artsiom91Bot (размовы | уклад) др →top: вікіфікацыя, перанесена: {{ПА → {{Паслядоўнасць людзей, |т= → |спіс = , |ч= → |гады = , |пм= → |папярэднік = , |нм= → | з дапамогай [[Project:AWB... |
шаблон |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
{{ДД}} |
|||
'''Ана фон Зангерсхаўзен''' ({{lang-de|Anno von Sangershausen}}, ? |
'''Ана фон Зангерсхаўзен''' ({{lang-de|Anno von Sangershausen}}, ? — {{ДС|||1273}}) — вялікі магістр Тэтонскага ордэна ў 1256—1273. |
||
Род Ана паходзіў з Цюрынгіі. Назва яго прозвішча паходзіць ад назвы горада [[Зангерсхаўзен]]. У 1254 выбраны ландмейстэрам Тэўтонскага ордэна ў Лівоніі. Браў удзел у пабудове замка Мемельбург (Клайпеда). У 1256 ваяваў з літоўцамі і хрысціў Жмудзь. Летам гэтага ж года, у Рыме, выбраны вялікім магістрам ордэна, замест Астэрна. |
Род Ана паходзіў з Цюрынгіі. Назва яго прозвішча паходзіць ад назвы горада [[Зангерсхаўзен]]. У 1254 выбраны ландмейстэрам Тэўтонскага ордэна ў Лівоніі. Браў удзел у пабудове замка Мемельбург (Клайпеда). У 1256 ваяваў з літоўцамі і хрысціў Жмудзь. Летам гэтага ж года, у Рыме, выбраны вялікім магістрам ордэна, замест Астэрна. |
||
Радок 8: | Радок 9: | ||
У 1266 адправіўся з Прусіі ў Палесціну. У гэтым жа годзе войска мамлюкоў асадзіла сталіцу ордэна замак Манфор, але так і не здолела яго захапіць. У 1271 мамлюкі пад камандваннем Бейбарсу захапілі замак. Нягледзячы на гэта, тэўтонцам атрымалася выратаваць свой архіў і скарбы. Сталіца ордэна зноў была перамешчана ў Акру. Вялікі магістр заставаўся тут да 1272. Затым ён вярнуўся ў Германію, каб працягнуць вярбоўку добраахвотнікаў з Цюрынгіі і Мейсена. Аднак у 1273 магістр раптоўна памёр. |
У 1266 адправіўся з Прусіі ў Палесціну. У гэтым жа годзе войска мамлюкоў асадзіла сталіцу ордэна замак Манфор, але так і не здолела яго захапіць. У 1271 мамлюкі пад камандваннем Бейбарсу захапілі замак. Нягледзячы на гэта, тэўтонцам атрымалася выратаваць свой архіў і скарбы. Сталіца ордэна зноў была перамешчана ў Акру. Вялікі магістр заставаўся тут да 1272. Затым ён вярнуўся ў Германію, каб працягнуць вярбоўку добраахвотнікаў з Цюрынгіі і Мейсена. Аднак у 1273 магістр раптоўна памёр. |
||
{{зноскі}} |
|||
{{Паслядоўнасць людзей |
{{Паслядоўнасць людзей |
Версія ад 21:33, 26 чэрвеня 2018
Ана фон Зангерсгаўзен | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
ням.: Anno von Sangershausen | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Попо фон Астэрна | ||||||
Пераемнік | Хартман фон Гельдрунген | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне | невядома | ||||||
Смерць | 8 ліпеня 1273 | ||||||
Член у | |||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Ана фон Зангерсхаўзен (ням.: Anno von Sangershausen, ? — 1273) — вялікі магістр Тэтонскага ордэна ў 1256—1273.
Род Ана паходзіў з Цюрынгіі. Назва яго прозвішча паходзіць ад назвы горада Зангерсхаўзен. У 1254 выбраны ландмейстэрам Тэўтонскага ордэна ў Лівоніі. Браў удзел у пабудове замка Мемельбург (Клайпеда). У 1256 ваяваў з літоўцамі і хрысціў Жмудзь. Летам гэтага ж года, у Рыме, выбраны вялікім магістрам ордэна, замест Астэрна.
Падчас яго кіравання ў 1260 у Прусіі і некаторых землях Лівоніі, выбухла народнае паўстанне. Карыстаючася нестабільнасцю Аляксандр Неўскі захапіў Тарту.
Ана фон Зангерсхаўзен адразу арганізаваў дыпламатычнае падарожжа па краінах Еўропы, з мэтай ратавання ад гібелі Тэўтонскага ордэна. Падчас падарожжа здолеў завербаваць рыцараў з Цюрынгіі, Саксоніі, Чэхіі і Аўстрыі, таксама заручыўся падтрымкай рымскага папы і еўрапейскага духавенства.
У 1266 адправіўся з Прусіі ў Палесціну. У гэтым жа годзе войска мамлюкоў асадзіла сталіцу ордэна замак Манфор, але так і не здолела яго захапіць. У 1271 мамлюкі пад камандваннем Бейбарсу захапілі замак. Нягледзячы на гэта, тэўтонцам атрымалася выратаваць свой архіў і скарбы. Сталіца ордэна зноў была перамешчана ў Акру. Вялікі магістр заставаўся тут да 1272. Затым ён вярнуўся ў Германію, каб працягнуць вярбоўку добраахвотнікаў з Цюрынгіі і Мейсена. Аднак у 1273 магістр раптоўна памёр.