Нікола Іамелі: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др арф., гора горкае :( |
др +дужка |
||
| Радок 1: | Радок 1: | ||
[[Выява:Niccolò Jommelli.jpg|thumb|left/right|Нікола Ёмэлі]] |
[[Выява:Niccolò Jommelli.jpg|thumb|left/right|Нікола Ёмэлі]] |
||
{{вызнч|1=Нікола ЙАМЕЛІ}} ({{lang-it|Niccolò Jommelli}}; [[10 верасня]] [[1714]] — [[25 жніўня]] [[1774]], вядомы [[Італія|італьянскі]] оперны кампазітар Неапалітанскай школы. Паслядоўнік [[Алесандра Скарлаці]], але распрацаваў больш сур'ёзны за сучаснікаў стыль, больш эфектыўна выкарыстоўваючы аркестры, ужываючы багатую гармонію і менш залежыў ад абавязковай і сталай арыі "da capo", што дазваляе сцвярджаць, што ён не быў драматыкам. |
{{вызнч|1=Нікола ЙАМЕЛІ}} ({{lang-it|Niccolò Jommelli}}; [[10 верасня]] [[1714]] — [[25 жніўня]] [[1774]]), вядомы [[Італія|італьянскі]] оперны кампазітар Неапалітанскай школы. Паслядоўнік [[Алесандра Скарлаці]], але распрацаваў больш сур'ёзны за сучаснікаў стыль, больш эфектыўна выкарыстоўваючы аркестры, ужываючы багатую гармонію і менш залежыў ад абавязковай і сталай арыі "da capo", што дазваляе сцвярджаць, што ён не быў драматыкам. |
||
Йамелі быў сярод першых хто паслядоўна ўжываў аркестрацыйны акампанімент у рэчытаціве. Яго стыль аказаў некатры ўплыў на фармат класічнай музыкі пазнейшы за 18 ст. У [[1753]]-[[1769]] Н. Йамелі працаваў музычным дырэктарам пры каралеўскім палацы ў [[Штутгарт]]у. Апроч да 60 операў, Н. Йамелі ствараў вялікую колькасць касцёльнай музыкі. |
Йамелі быў сярод першых хто паслядоўна ўжываў аркестрацыйны акампанімент у рэчытаціве. Яго стыль аказаў некатры ўплыў на фармат класічнай музыкі пазнейшы за 18 ст. У [[1753]]-[[1769]] Н. Йамелі працаваў музычным дырэктарам пры каралеўскім палацы ў [[Штутгарт]]у. Апроч да 60 операў, Н. Йамелі ствараў вялікую колькасць касцёльнай музыкі. |
||
Версія ад 15:39, 10 жніўня 2009
Шаблон:Вызнч (італ.: Niccolò Jommelli; 10 верасня 1714 — 25 жніўня 1774), вядомы італьянскі оперны кампазітар Неапалітанскай школы. Паслядоўнік Алесандра Скарлаці, але распрацаваў больш сур'ёзны за сучаснікаў стыль, больш эфектыўна выкарыстоўваючы аркестры, ужываючы багатую гармонію і менш залежыў ад абавязковай і сталай арыі "da capo", што дазваляе сцвярджаць, што ён не быў драматыкам.
Йамелі быў сярод першых хто паслядоўна ўжываў аркестрацыйны акампанімент у рэчытаціве. Яго стыль аказаў некатры ўплыў на фармат класічнай музыкі пазнейшы за 18 ст. У 1753-1769 Н. Йамелі працаваў музычным дырэктарам пры каралеўскім палацы ў Штутгарту. Апроч да 60 операў, Н. Йамелі ствараў вялікую колькасць касцёльнай музыкі.
Бібліяграфія
- Long, Alan Bligh Yorke, Music At Court: Four 18th Century Studies (1954);
- Robinson, Michael F., Naples and Neopolitan Opera (1972; repr. 1984)