Пётр Мацвеевіч Апраксін: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
{{цёзкі2|Апраксін}} |
{{цёзкі2|Апраксін}} |
||
{{Асоба}} |
{{Асоба}} |
||
'''Пётр Мацвеевіч Апраксін''' ({{lang-ru|Пётр Матве́евич Апра́ксин}}, {{ДН|3|6|1659|23|5}} — {{ДС|9|6|1728|29|5}}) — расійскі граф, паплечнік [[Пётр I (імператар расійскі)|Пятра I]]. Брат [[Фёдар Мацвеевіч Апраксін|Ф. М. Апраксіна]] і царыцы Марфы, жонкі цара [[Фёдар III |
'''Пётр Мацвеевіч Апраксін''' ({{lang-ru|Пётр Матве́евич Апра́ксин}}, {{ДН|3|6|1659|23|5}} — {{ДС|9|6|1728|29|5}}) — расійскі граф, паплечнік [[Пётр I (імператар расійскі)|Пятра I]]. Брат [[Фёдар Мацвеевіч Апраксін|Ф. М. Апраксіна]] і царыцы Марфы, жонкі цара [[Фёдар III (цар і вялікі князь усяе Русі)|Фёдара Аляксеевіча]]. У [[1702]]—[[1704]] атрымаў шэраг перамог над шведскімі войскамі. У [[1708]] годзе склаў дагавор аб прыняцці калмыкаў у рускае падданства. У [[1718]] годзе член вярхоўнага суду над царэвічам [[Аляксей Пятровіч, сын Пятра I|Аляксеем]], падпісаў смяротны прысуд. |
||
З [[1722]] года прэзідэнт Юстыц-калегіі. Памёр у чыне [[сапраўдны тайны саветнік|сапраўднага тайнага саветніка]]. |
З [[1722]] года прэзідэнт Юстыц-калегіі. Памёр у чыне [[сапраўдны тайны саветнік|сапраўднага тайнага саветніка]]. |
Версія ад 12:18, 29 сакавіка 2019
Пётр Мацвеевіч Апраксін | |
---|---|
Род дзейнасці | афіцэр |
Дата нараджэння | 3 чэрвеня 1659 |
Дата смерці | 29 мая 1728 (68 гадоў) |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Веравызнанне | праваслаўе |
Бацька | Matvey Apraxin[d][1] |
Жонка | Stepanida Matveyevna Obolenskaya[d] |
Дзеці | Aleksandr Apraksin[d] і Yelena Petrovna Apraksina[d] |
Бітвы/войны |
Пётр Мацвеевіч Апраксін (руск.: Пётр Матве́евич Апра́ксин, 23 мая (3 чэрвеня) 1659 — 29 мая (9 чэрвеня) 1728) — расійскі граф, паплечнік Пятра I. Брат Ф. М. Апраксіна і царыцы Марфы, жонкі цара Фёдара Аляксеевіча. У 1702—1704 атрымаў шэраг перамог над шведскімі войскамі. У 1708 годзе склаў дагавор аб прыняцці калмыкаў у рускае падданства. У 1718 годзе член вярхоўнага суду над царэвічам Аляксеем, падпісаў смяротны прысуд.
З 1722 года прэзідэнт Юстыц-калегіі. Памёр у чыне сапраўднага тайнага саветніка.
- ↑ Lundy D. R. The Peerage