Калаўрот: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія]

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Версія ад 22:38, 6 верасня 2010

Калащрот, самапрадка — прылада для механізаванага прадзення лёну і воўны ў хатніх умовах. Складаецца з наступных рабочых частак:

кола;
прыводная педаль (шатун, ківач);
уласна прадзільны апарат, які складаецца, у сваю чаргу, са стрыжня з насаджанай шпулькай і малых колцаў, злучаных шнурамі з галоўным колам.

У Беларусі вядомыя два асноўныя тыпы калаўротаў: стаяк, характэрны для заходніх земляў, і ляжак, характэрны для паўночных і паўночна-ўсходніх земляў. Калаўроты з'явіліся ў Беларусі ў 16 ст. на мануфактурных прадпрыемствах, у сялянскім побыце з сяр. 19 ст., асабліва ў раёнах інтэнсіўнага лёнаводства — Пн і У Беларусі, на Пд Беларусі пераважала прадзенне з дапамогаю верацяна.

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
-'''КАЛАЎР<u>О</u>Т''', '''самапрадка''', прылада для механізаванага [[Прадзенне|прадзення]] [[Лён|лёну]] і [[Воўна|воўны]] ў хатніх умовах. Складаецца з наступных рабочых частак:
+'''Калащрот''', '''самапрадка''' — прылада для механізаванага [[Прадзенне|прадзення]] [[Лён|лёну]] і [[Воўна|воўны]] ў хатніх умовах. Складаецца з наступных рабочых частак:
 *''кола'';
 *прыводная ''педаль'' (''шатун'', ''ківач'');