Ульяна Аляксандраўна: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дрНяма тлумачэння праўкі |
дрНяма тлумачэння праўкі |
||
| Радок 1: | Радок 1: | ||
'''Юліянія Цверская''' (? — восень<ref group="з">Часта сустракаюцца ўказанні на '''вясну''', напр. у Піскароўскім летапісцы (ПСРЛ 34, С. 143) пад 6900 г.: ''«Toe же весны преставися княгиня Ольгирдова Ульяна, дщи князя Александра тферскаго, нареченна во мнишеском чину Марина; и положена бысть в пещере на Киеве»'', — аднак Ніканаўская летапіс указвае на '''восень''', што болей стасуецца з хадой падзей паводле Кароткага зводу і інш. беларуска-літоўскіх летапісаў.</ref> 1392, [[Кіеў]]) — княжна цверская, вялікая княгіня літоўская — 2-я жонка [[Альгерд]]а. |
'''Юліянія Цверская''' (? — восень<ref group="з">Часта сустракаюцца ўказанні на '''вясну''', напр. у Піскароўскім летапісцы (ПСРЛ 34, С. 143) пад 6900 г.: ''«Toe же весны преставися княгиня Ольгирдова Ульяна, дщи князя Александра тферскаго, нареченна во мнишеском чину Марина; и положена бысть в пещере на Киеве»'', — аднак Ніканаўская летапіс указвае на '''восень''': ''«Въ лето 6900. … Тоя же осени преставися въ Литве великая княгини Ольгердова Гедимановичя Ульяна, дчи великаго князя Александра Тверскаго, внука Михаилова, правнука Ярослава Ярославича, во иношческомъ чину, и наречено ей бысить имя Марина, и положена бысть въ Киеве въ Печере.»'', — што болей стасуецца з хадой падзей паводле Кароткага зводу і інш. беларуска-літоўскіх летапісаў.</ref> 1392, [[Кіеў]]) — княжна цверская, вялікая княгіня літоўская — 2-я жонка [[Альгерд]]а. |
||
Сучасных даследаванняў біяграфіі Юліяніі Цверскай няма, літаратура абмяжоўваецца энцыклапедычнымі артыкуламі, між тым жыццё Юліяніі даволі добра асветленая крыніцамі (напр. Кароткі звод). |
Сучасных даследаванняў біяграфіі Юліяніі Цверскай няма, літаратура абмяжоўваецца энцыклапедычнымі артыкуламі, між тым жыццё Юліяніі даволі добра асветленая крыніцамі (напр. Кароткі звод). |
||
| Радок 7: | Радок 7: | ||
Пазнейшыя крыніцы прыпісваюць Юліяніі будаўніцтва каменнай сцяны вакол [[Ніжні Віцебскі замак|Ніжняга Віцебскага замка]]. |
Пазнейшыя крыніцы прыпісваюць Юліяніі будаўніцтва каменнай сцяны вакол [[Ніжні Віцебскі замак|Ніжняга Віцебскага замка]]. |
||
Перад смерцю прыняла пострыг з імем Марына. Пахаваная ў пячорах [[Кіева-Пячорская лаўра|Кіева-Пячорскай лаўры]]<ref>Ніканаўская (ПСРЛ 11, С. 127) |
Перад смерцю прыняла пострыг з імем Марына. Пахаваная ў пячорах [[Кіева-Пячорская лаўра|Кіева-Пячорскай лаўры]]<ref>Ніканаўская (ПСРЛ 11, С. 127)</ref><ref>Тыпаграфская…</ref><ref>Піскароўскі…</ref>. |
||
== Заўвагі == |
== Заўвагі == |
||
Версія ад 01:49, 26 сакавіка 2011
Юліянія Цверская (? — восень[з 1] 1392, Кіеў) — княжна цверская, вялікая княгіня літоўская — 2-я жонка Альгерда.
Сучасных даследаванняў біяграфіі Юліяніі Цверскай няма, літаратура абмяжоўваецца энцыклапедычнымі артыкуламі, між тым жыццё Юліяніі даволі добра асветленая крыніцамі (напр. Кароткі звод).
Пасля смерці Альгерда (1377) атрымала ў дажывотнае Віцебск, дзе выхоўвала малодшага Альгердавіча — Свідрыгайлу Она умерла осенью 1392 г. Актыўна ўдзельнічала ў палітыцы, але ў Крэўскім дагаворы не згадваецца. Паводле сведчання немцаў, Ягайла даў Вітаўту Луцк па радзе Юліяніі, верагодна, такім чынам яна хацела захаваць Трокі за Скіргайлам.
Пазнейшыя крыніцы прыпісваюць Юліяніі будаўніцтва каменнай сцяны вакол Ніжняга Віцебскага замка.
Перад смерцю прыняла пострыг з імем Марына. Пахаваная ў пячорах Кіева-Пячорскай лаўры[1][2][3].
Заўвагі
- ↑ Часта сустракаюцца ўказанні на вясну, напр. у Піскароўскім летапісцы (ПСРЛ 34, С. 143) пад 6900 г.: «Toe же весны преставися княгиня Ольгирдова Ульяна, дщи князя Александра тферскаго, нареченна во мнишеском чину Марина; и положена бысть в пещере на Киеве», — аднак Ніканаўская летапіс указвае на восень: «Въ лето 6900. … Тоя же осени преставися въ Литве великая княгини Ольгердова Гедимановичя Ульяна, дчи великаго князя Александра Тверскаго, внука Михаилова, правнука Ярослава Ярославича, во иношческомъ чину, и наречено ей бысить имя Марина, и положена бысть въ Киеве въ Печере.», — што болей стасуецца з хадой падзей паводле Кароткага зводу і інш. беларуска-літоўскіх летапісаў.