Мёртвая мова: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
др r2.6.4) (робат Дадаем: eu:Hizkuntza hil |
Luckas-bot (размовы | уклад) др r2.7.1) (робат Дадаем: ta:அழிந்த மொழி |
||
Радок 46: | Радок 46: | ||
[[sr:Izumrli jezici]] |
[[sr:Izumrli jezici]] |
||
[[sv:Utdöda språk]] |
[[sv:Utdöda språk]] |
||
[[ta:அழிந்த மொழி]] |
|||
[[th:ภาษาสูญพันธุ์]] |
[[th:ภาษาสูญพันธุ์]] |
||
[[tr:Ölü dil]] |
[[tr:Ölü dil]] |
Версія ад 23:26, 12 чэрвеня 2011
Мёртвая мова — тэрмін, які выкарыстоўваецца ў дачыненні да мовы, што не мае жывых носбітаў, для якіх бы яна з'яўлялася роднай.
Смерць мовы можа настаць у выпадку яе выцяснення іншай мовай ці мовамі. Так адбылося з мовамі амерыканскіх індзейцаў, якія былі выцесненыя англійскай, партугальскай і іспанскай мовамі каланізатараў.
Некаторыя мовы становяцца мёртвымі ў выніку натуральнай эвалюцыі, развіваючыся ў іншыя мовы. Прыкладам гэтай з'явы можа быць латынь, з якой развіліся жывыя раманскія мовы, а сама яна пры гэтым сталася мёртвай. Падобны лёс спасцігнуў санскрыт і стараславянскую мову.
Некаторыя мёртвыя мовы працягваюць выкарыстоўвацца ў навуцы ці літургіі (латынь, санскрыт, копцкая мова, царкоўнаславянская мова).
У некаторых выпадках мёртвыя мовы могуць "ажыць", як гэта здарылася з іўрытам.