Алена Ільінічна Падкамінская
| Алена Падкамінская | |
|---|---|
 | |
| Імя пры нараджэнні | Алена Ільінічна Падкамінская |
| Дата нараджэння | 10 красавіка 1979 (45 гадоў) |
| Месца нараджэння | Масква |
| Грамадзянства |
 Расія |
| Адукацыя | |
| Прафесія | |
| Кар’ера | 2002 — цяпер. час |
| IMDb | ID 2203663 |
| podkaminskaya.com | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Алена Ільінічна Падкамінская (нар. 10 красавіка 1979, Масква) — расійская актрыса тэатра і кіно. Скончыла Тэатральны інстытут імя Барыса Шчукіна (курс а. А. Шырвінта) у 2001 г. У трупе Тэатра сатыры — з 2000 г.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Нарадзілася ў сям’і музыкантаў. Бацька актрысы — Ілля Міхайлавіч Падкамінскі (замстаршыні Шчарбінцы, 2012—2014), старшыня пасялення Рагоўскае (з 2014) ў Маскве, заснаваў у Шчарбінцы студыю мастацтваў «Вясёлка»[1]; маці Святлана Яўгенаўна, кіруе музычнай студыяй элементарнага музіцыравання «Вяселка» і з’яўляецца дэпутатам Шчабінцінскага гарадскога савета[2].
Скончыла Тэатральны інстытут імя Барыса Шчукіна (2001, курс А. А. Шырвінта).
З 2000а — у трупе Тэатра Сатыры.[3]
Дэбют у кіно — роля Уршулі Борн ў фільме «Няўдача Пуаро» (рэжысер Сяргей Урсуляк, 2002)[4]
З 2012 года найбольш вядомая тэлегледачам удзелам у тэлесерыяле «Кухня»[5].
У чэрвені 2013а Алена Падкамінская з’явілася на вокладцы мужчынскага часопіса Maxim[6].
30 лістапада 2013 года стала пераможцай шоу Танцы з зоркамі у пары з Андрэем Карпавым.
З 6 верасня 2014 па 28 снежня 2014 года ўдзельнічала ў штотыднёвым тэлевізійным шоу Першага канала «Ледніковы перыяд-5» з партнёрам Пятром Чарнышовым, і яны заваявалі Прыз Глядацкіх Сімпатый.
Ацэнкі творчасці[правіць | правіць зыходнік]
Крытыкам Р. Заслаўскім была ў 2005 годзе заўважаная ў спектаклі «Хома эрэктус»: «„Яна эфектная, яна экстравагантная, можа быць эксцэнтрычнай, а можа — просталінейнай, і пры ўсім гэтым у яе гульні ёсць нешта ад ранейшай Сатыры, калі гумар быў складзены, а сатыра — пераборлівыя“»[7]. У 2012 годзе высокую ацэнку крытыкаў заслужыла яе ролю ў п’есе «Сродкі ад спадчыны», дзе яна гуляе разам з Фёдарам Дабранрававым.[8]
Фільмаграфія[правіць | правіць зыходнік]
- 2002 — Няўдача Пуаро (тэлесерыял)
- 2002 — Джокер — «Лідачка»
- Кодэкс гонару 2 (2003) — «Іна»
- Ландыш серабрысты 2 (тэлесерыял, 2004)
- Ад'ютанты любові (тэлесерыял, 2005) — «Паліна Банапарт»
- Андэрсан. Жыццё без кахання (2006) — «Даратэя Мельхіёр»
- Сядзелка (2007) — «Святла»
- Абарона супраць (тэлесерыял, 2007) — «Алена Бакова»
- Начныя сёстры (2007) — «Марына»
- Важней, чым каханне (тэлесерыял, 2007) — «Ліда»
- Некалькі простых жаданняў (2007)
- Двойчы ў адну раку (2008) — «Святла»
- Выкрасці ў… (тэлесерыял, 2008)
- Заселены востраў (2008) — «сакратар Вандроўніка»
- Я вярнуся (тэлесерыял, 2008) — «Зоя, сястра Мусі»
- Пятроўка, 38. Каманда Сямёнава (тэлесерыял, 2008) — «Ніна Затаева»
- Чалавек без пісталета (тэлесерыял, 2008)
- Браты Карамазавы (тэлесерыял, 2009) — «Агаф’я Іванаўна»
- Таемная варта: Смяротныя гульні (тэлесерыял, 2009) — «Ветрава»
- Аўгусту пасол (тэлесерыял, 2009)
- У бок ад вайны (2009) — «Маша»
- Прагон (2009)
- Аб чым гавораць мужчыны (2010) — «Насця»
- Буду памятаць (2010)[9] — «Лена»
- Пра што яшчэ кажуць мужчыны (2011) — «Насця»[10]
- Зваротны білет (тэлесерыял) (2012) — «Маша»
- 2011 — Без следу (тэлесерыял, 2011—2012)[11] — «Каця»
- Кухня (тэлесерыял, 2012—2015) — «Вікторыя Ганчарова (галоўная роля)[12]»
- 2012 — Толькі пра каханне (тэлесерыял, 2012) — «Каця»
- 2013 — Усё будзе добра — «Жанна, палюбоўніца Руслана Эдуардавіча»
- 2013 — Лес па імя «Фарман» — «Вольга»[13]
- 2014 — Кухня ў Парыжы (2014) — «Вікторыя Ганчарова»
- 2015 — Метад Фрэйда −2[14]
- 2016 — Любоў напракат[15] — «Алена» (гал. ролю)
- 2016 — Кухня ў Шанхаі — «Вікторыя Ганчарова»
- 2019 — ІП Пірагова — Вера Міхеева
Тэатральныя работы[правіць | правіць зыходнік]
- Занадта жанаты таксіст — Барбара Сміт[16]
- Хомо эректус — прастытутка Ксв[7]
- Таленты і прыхільнікі — Негина[4]
- Сродкі ад спадчыны — Ізабэла[8]
- Мальер (Кабала святош) — Арманда
Зноскі
- ↑ Возвращение великого комбинатора Подкаминского(недаступная спасылка). Helpshcerbinka.ru. Архівавана з першакрыніцы 21 сакавіка 2016.
- ↑ Аксана Крученко. Алена Падкамінская: Быць зоркай суетно(недаступная спасылка). Вячэрняя Масква (28 сакавіка 2013). Архівавана з першакрыніцы 5 чэрвеня 2013. Праверана 25 студзеня 2014.
- ↑ Афіцыйны сайт маскоўскага акадэмічнага тэатра сатыры.(недаступная спасылка)
- ↑ а б Алена Падкамінская ўпершыню згуляе Островского. Театрал (15 лютага 2011). Архівавана з першакрыніцы 5 лютага 2013. Праверана 24 студзеня 2013.
- ↑ Алена Падкамінская: «У рэстаранах баюся ўварвацца на кухню і пачаць кіраваць!» (интервью) (5 снежня 2012). Архівавана з першакрыніцы 5 лютага 2013. Праверана 24 студзеня 2013.
- ↑ Алена Падкамінская ў часопісе Maxim
- ↑ а б Рыгор Заслаўскі. Чалавек прямостоящий і тэатр прямолежащий (25 лютага 2005). Архівавана з першакрыніцы 5 лютага 2013. Праверана 24 студзеня 2013.
- ↑ а б О. Нікіцін / «Літаратурная газэта». Лепшае сродак ад усяго(недаступная спасылка). Партал культурнай спадчыны России (20 снежня 2012). Архівавана з першакрыніцы 5 лютага 2013. Праверана 24 студзеня 2013.
- ↑ Буду памятаць (2010) на kino-teatr.ru
- ↑ Аб чым, на іх думку, яшчэ кажуць мужчыны, раскажа Квартэт І (29 снежня 2011). Архівавана з першакрыніцы 5 лютага 2013. Праверана 24 студзеня 2013.
- ↑ Без следу (тэлесерыял, 2011—2012) на kino-teatr.ru
- ↑ Деяк, Леонид. Серыял «Кухня»: акцеры і іх персонажи(недаступная спасылка). delfi.ua (19 студзеня 2013). Архівавана з першакрыніцы 5 лютага 2013. Праверана 24 студзеня 2013.
- ↑ Алена Іенаў; Уладзімір Сухомлинов. Балет, самалеты, любоў (19 кастрычніка 2011). Архівавана з першакрыніцы 5 лютага 2013. Праверана 24 студзеня 2013.
- ↑ Метад Фрэйда −2
- ↑ Каханне напракат (2016)
- ↑ Марына Шимадина. Занадта смешная камедыя. Коммерсантъ (21 чэрвеня 2003). Архівавана з першакрыніцы 5 лютага 2013. Праверана 24 студзеня 2013.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Афіцыйная група актрысы «ВКонтакте»
- Афіцыйны Instagram Алены Падкамінской
- Алена Падкамінская Архівавана 4 сакавіка 2016. на сайце Тэатра сатыры
- Алена Падкамінская: «Інтуіцыі давяраю безумоўна» Архівавана 6 красавіка 2014. // «Прыгажосць & Здароўе», сакавік 2014
| Фота, відэа і аўдыё | |
|---|---|
| Тэматычныя сайты | |
| Слоўнікі і энцыклапедыі | |
| Нарматыўны кантроль |
