Прагляд зыходнага тэксту старонкі Вайна за галіцка-валынскую спадчыну

{{Узброены канфлікт
|канфлікт     = Вайна за Галіцка-валынскую спадчыну
|выява  = 
|загаловак    = [[Галіцка-Валынскае княства]]
|дата         = [[1340]] — [[1392]]
|месца        = [[Галіцыя]], [[Валынь]]
|вынік         = [[Астроўскае пагадненне]] <br />Галіцыя адышла да [[Польскае Каралеўства (1385—1569)|Польшчы]]; <br />Валынь адышла да [[Вялікае Княства Літоўскае|Літве]];
|праціўнік1   = [[Выява:Alex K Kingdom of Poland.svg|15px]] [[Польскае Каралеўства (1385—1569)|Каралеўства Польскае]]<br/> [[Выява:Coa Hungary Country History (14th century).svg|15px]] [[Каралеўства Венгрыя]]
|праціўнік2   = [[Выява:Arms of Gediminaičiai dynasty Lithuania.svg|15px]] [[Вялікае Княства Літоўскае]]<br/>[[Выява:Alex K Halych-Volhynia.svg|15px]] [[Галіцка-Валынскае княства]]<br/>[[Выява:Alex Volhynia.svg|15px]] [[Валынскае княства]]<br/>[[Залатая Арда]]
|камандзір1    = [[Выява:Alex K Kingdom of Poland.svg|15px]] [[Казімір III]] <br />[[Выява:Coa Hungary Country History (14th century).svg|15px]][[Выява:Alex K Kingdom of Poland.svg|15px]] [[Людовік I Вялікі]]<br />[[Выява:Alex K Kingdom of Poland.svg|15px]] [[Ядвіга Анжуйская|Ядзвіга Анжуйская]]<br />[[Выява:Alex K Kingdom of Poland.svg|15px]] [[Ягайла]]
|камандзір2    = [[Выява:Alex K Halych-Volhynia.svg|15px]] [[Любарт|Любарт Гедзімінавіч]] <br />[[Выява:Alex K Halych-Volhynia.svg|15px]] [[Дзмітрый Дзяцько]] <br />[[Выява:Arms of Gediminaičiai dynasty Lithuania.svg|15px]] [[Кейстут]] <br />[[Выява:Arms of Gediminaičiai dynasty Lithuania.svg|15px]] [[Вітаўт]] <br />[[Выява:Alex Volhynia.svg|15px]] [[Фёдар Любартавіч]]<br /> [[Узбек-хан]]
|сілы1        = невядомыя
|сілы2        = невядомыя
|страты1      = невядомыя
|страты2      = невядомыя
}}
'''Вайна 1349—1356 гадоў''' вялася [[Польшча]]й і [[ВКЛ|Вялікім Княствам Літоўскім]] за ўладу над аслабелым [[Галіцка-Валынскае княства|Галіцка-Валынскім княствам]]. Адзін з шэрагу збройных канфліктаў Польшчы і ВКЛ [[14 ст.]] на землях [[Валынь|Валыні]] і [[Галічына|Галічыны]]. Адбывалася адначасна з [[вайна Тэўтонскага ордэна і ВКЛ|вайной ВКЛ з Тэўтонскім ордэнам]].

Польскага караля Казіміра не задавальнялі ўмовы [[перамір'е Польшчы і ВКЛ, 1347|перамір’я 1347 года]], таму ён пачаў ваенныя дзеянні ([[1349]]). У выніку імклівых дзеянняў Казімір захапіў [[Холмская зямля|Холмскую]] і [[Бельская зямля|Бельскую]] землі, усю [[Валынь]], а таксама [[Берасцейская зямля|Берасцейскую зямлю]]. Валынскаму князю [[Любарт Гедзімінавіч|Любарту]] была прапанавана толькі [[Луцкая зямля]], у якасці [[лен]]нага валодання.

Любарт з дапамогай [[Кейстут]]а адваяваў Валынь ([[1350]]), выгнаў польскія гарнізоны і разбурыў польскія крэпасці, што пачалі будаваць. Перайшоўшы ў наступ, ён заваяваў [[Львоўская вобласць|Львоўшчыну]], а таксама прылеглыя польскія землі — [[Сандамірская зямля|Сандамірскую]], [[Радамская зямля|Радамскую]], [[Лукаўская зямля|Лукаўскую]].

Кароль Казімір трапіў у цяжкае становішча і пачаў шукаць падтрымкі за мяжой. Між іншым, ён звярнуўся да Папы рымскага [[Клімент VI|Клімента VI]], апісваючы справы так, нібы яго землямі завалодалі язычнікі (між тым, Любарт быў [[праваслаўе|праваслаўным]]). У выніку, Папа дазволіў польскім біскупам абвясціць [[крыжовы паход]] супраць ВКЛ, а каралю дазволіў выкарыстаць царкоўную дзесяціну на барацьбу з язычнікамі. Таксама Казіміру ўдалося заключыць саюз з венгерскім каралём [[Людовік Венгерскі|Людовікам]]. [[Альгерд]], у сваю чаргу, уклаў саюз з татарамі, якія тады жылі на [[Падолле|Падоллі]].

Па ўзнаўленні ваенных дзеянняў поспех спачатку быў на баку Польшчы, якой удалося захапіць Валынь і ўзяць у палон Кейстута, які, аднак, здолеў уцячы. Любарт быў абложаны ў Луцку, але здолеў вырвацца з акружэння. Пасля таго, як на дапамогу братам прыйшоў Альгерд, поспех ізноў пачаў хіліцца на бок ВКЛ. Войска ВКЛ пачало набегі на Польшчу і [[Мазовія|Мазовію]], выбіла польскія гарнізоны з гарадоў Валыні, і паспрабавала захапіць [[Галіцкая зямля|Галіцкую зямлю]]. Любарт змог захапіць [[Галіч (Івана-Франкоўская вобласць)|Галіч]], але быў вымушаны адступіць з яго, са здабычай, і разбурыўшы замкі.

Відаць, на гэтым ваенныя дзеянні скончыліся. Умовы міру не захаваліся, вядома толькі, што Берасцейская зямля ізноў перайшла да Кейстута (у склад ВКЛ), і мяркуецца, што агульны вынік быў на карысць ВКЛ.

== Літаратура ==
* {{крыніцы/Ермаловіч ВП}}
* ''Danilowicz I.'' Skarbiec dipłomatów… T.1. — S. 196—197.

[[Катэгорыя:Войны XIV стагоддзя]]
[[Катэгорыя:Войны Вялікага Княства Літоўскага]]
[[Катэгорыя:Войны Польшчы]]
[[Катэгорыя:Войны за спадчыны]]