Перайсці да зместу

Восіп Васілевіч Янкоўскі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Восіп Васілевіч Янкоўскі
Дата нараджэння невядома
Месца нараджэння
  • невядома
Дата смерці 1860-я[1]
Грамадзянства
Род дзейнасці урач, ваенны ўрач
Месца працы
Альма-матар
Узнагароды
ордэн Святога Уладзіміра Ордэн Святой Ганны ордэн Святога Уладзіміра 4 ступені ордэн Святой Ганны 2 ступені ордэн Святога Станіслава 2 ступені з імператарскай каронай ордэн Святога Станіслава

Восіп (Іосіф) Васілевіч Янкоўскі (? — пам. пасля 1865[2]) — рускі медык, ваенны ўрач, калежскі саветнік.

Біяграфічныя звесткі аб Янкоўскім вельмі бедныя і адрывачныя. Вядома, што ён паходзіў з духоўнага звання, і таму спачатку паступіў у Падольскую духоўную семінарыю  (руск.), аднак следам за гэтым ён палічыў за лепшае навуку, і ў 1818 годзе паступіў у лік казеннакоштных выхаванцаў у Імператарскую Санкт-Пецярбургскую медыка-хірургічную акадэмію  (руск.), з якой праз чатыры гады быў выпушчаны лекарам у Ніжагародскі драгунскі полк  (руск.), а адтуль у 1824 годзе быў пераведзены ў Шырванскі пяхотны полк  (руск.)[3] .

Атрымаўшы ў 1825 годзе званне штаб-лекара, Восіп Васілевіч Янкоўскі ў 1826 годзе быў камандзіраваны ў Ахтырскі Аглынскі ваенна-часовы шпітальны аддзел, і затым на працягу двух гадоў служыў у Елізаветпальскім і Тыфліскім ваенных шпіталях, у крэпасцях Шумле і Эрывані, у пяхотным князя Паскевіча батальёне і ў Ахалцыхскай крэпасці  (руск.).

Толькі пасля свайго прызначэння ў 1830 годзе ў ваенны шпіталь у горад Камянец-Падольскі В. Янкоўскі праслужыў на адным месцы каля дзесяці гадоў, але з 1840 па 1842 год у ваенлекара зноў пачынаецца хуткая змена месцаў службы; у гэтыя гады Восіп Васілевіч Янкоўскі служыў у Варшаўскім ваенным шпіталі, у Закаўказскім конна-мусульманскім палку і ў Дубенскім і Бабруйскім ваенных шпіталях.

У 1842 годзе В. В. Янкоўскі быў прызначаны ў Магілёўскі ваенны шпіталь, дзе праслужыў шэсць гадоў, а затым быў пераведзены ў Віленскі ваенны шпіталь. Далейшая служба яго працягвалася з 1851 па 1855 год у Бугскім ваенным шпіталі, потым два гады ў Ловіцкім ваенным шпіталі і, нарэшце, з 1857 года да адстаўкі зноў у ваенным шпіталі польскай сталіцы.

У 1861 годзе ён выйшаў у ганаровую адстаўку і заняўся прыватнай практыкай. Памёр Восіп Васілевіч Янкоўскі ў канцы 1860-х гадоў.

Пасля яго засталіся «Практычныя нататкі» (лікам дзесяць), надрукаваныя ў медыцынскай газеце «Друг здравия  (руск.)» за 1837 год.

За час службы Янкоўскі быў удастоены ўзнагарод[4][5][6][7]:

  • ордэн Святога Уладзіміра 4-й ступені,
  • ордэн Святой Ганны 2-й ступені (22 лютага 1850),
  • ордэн Святога Станіслава 2-й ступені з імператарскай каронай,
  • знак адрознення бездакорнай службы за XV гадоў (1839), XX гадоў, XXV гадоў і XXX гадоў.

Зноскі

  1. а б в г д е ё ж з Янковский, Осип Васильевич // Русский биографический словарьСПб.: 1913. — Т. 25. — С. 140.
  2. Biographischer Index Rußlands und der Sowjetunion.
  3. Змеев Л. Ф. «Русские врачи-писатели», выпуск I, СПб., 1886 год, тетрадь II, страница 178.
  4. Российский медицинский список… — СПб., 1847. — С. 449.
  5. Российский медицинский список… — СПб., 1861. — С. 506.
  6. Список кавалерам Российских Императорских и Царских орденов всех наименований за 1843. — СПб., 1844. — Ч. VI. — С. 484.
  7. Список кавалерам Российских Императорских и Царских орденов… — СПб., 1851. — С. 55.
  • Ястребцов Е. Янковский, Осип Васильевич // Русский биографический словарь : в 25 томах. — СПб.—М., 1896—1918.
  • Змеев Л. Ф. «Русские врачи-писатели», выпуск I, СПб., 1886 год, тетрадь II, страница 178.