Вялікі раскол
Вялікі раскол:
- Раскол хрысціянскай царквы, 1054 — царкоўны раскол, пасля якога канчаткова адбыўся падзел Царквы на Рымска-каталіцкую царква на Захадзе і Праваслаўную — на Усходзе з цэнтрам у Канстанцінопалі.
- Вялікі заходні раскол — раскол у Рымскай царквы ў 1378—1417 гадах, калі адразу два (а з 1409 года — тры) прэтэндэнты абвясцілі сябе сапраўднымі папамі.
 |
Спіс значэнняў слова або словазлучэння са спасылкамі на адпаведныя артыкулы. Калі вы трапілі сюды з іншага артыкула Вікіпедыі, можаце вярнуцца і ўдакладніць спасылку, каб яна вяла да пэўнага артыкула. |