Гаа Ке-гун
| Гаа Ке-гун | |
|---|---|
.jpg) | |
| Дата нараджэння | 1248[1][2][…] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 1310[1][3][…] |
| Грамадзянства | |
| Бацька | Gao Heng[d][4] |
| Род дзейнасці | мастак, паэт |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Гао Ке-гун (1248 — 1310) — выбітны кітайскі мастак часоў дынастыі Юань.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Ён паходзіў са старажытнага уйгурскага клана, прадстаўнікі якога жылі на паўночным усходзе Кітая. Адразу пасля абвяшчэння дынастыі Юань Гаа Ке-гун быў прыняты на службу мангольскімі ўладамі. Зрабіў паспяховую кар’еру, даслужыўся да звання гуна, накшталт герцага, а пасля да пасады начальніка Дэпартамента пакаранняў. У 1299 годзе быў уведзены ў штат адноўленай Акадэміі Ханьлінь. Знаходзячыся пры двары, Гаа Ке-гун падтрымліваў цесныя сувязі з саноўнікамі-кітайцамі, у прыватнасці з Чжаа Мэнфу. Памёр у 1310 годзе Даду.
Творчасць[правіць | правіць зыходнік]
Гаа Ке-гун тварыў у жанрах: шань-шуй (山水, «жывапіс і малюнак гор і вод») і мо-чжу (墨竹, «бамбук, намаляваны тушшу»). У яго кампазіцыях на апошнюю з дзвюх тэм знайшла працяг традыцыя малюнкаў бамбука ў спалучэнні з каменнымі глыбамі і сама стылістычная манера, распрацаваная прадстаўнікамі і паслядоўнікамі школы «мастакоў-літаратараў», у першую чаргу Ван Цінюнем. Вядома некалькі карцін Гаа Ке-гуна ў гэтым жанры, у прыватнасці «Бамбук пад дажджом», «Бамбук і камяні».
Пейзажны жывапіс Гаа Ке-гуна адрозніваецца трохі большай стылістычнай разнастайнасцю, чым яго «бамбукавыя» кампазіцыі. Грунтуючыся на творчых знаходках Мі Фу і іншых прадстаўнікоў «паўднёвай» пейзажнай школы, ён выкарыстаў таксама дасягненні майстроў акадэмічнага пейзажу эпохі Паўночнай Сун, у першую чаргу, Лі Чэна. Аб такім падыходзе сведчыць самы вядомы яго твор — карціна «Вясновыя горы ў чаканні дажджу», дзе ўзнаўляецца тыповы для «туманна-хмарнага» стылю пейзаж — горы, якія выступаюць з дымчатай заслоны, і дапоўненыя выразна выпісанымі на пярэднім плане малюнкамі дрэў. Трохі ўзнёслая перспектыва, багацце паветранага асяроддзя, якое запаўняе сабой верхнюю частку скрутка і падзяляе пярэдні і задні планы, ствараючы ўражанне разрэджанасці і глыбіні прасторы.
Аналагічнымі кампазіцыйна-стылістычнымі рысамі адзначана карціна Гаа Ке-гуна — «Хмарныя пікі, пахкія пікі» або іншая назва «Аблокі, якія распасціраюцца над духмянымі пікамі».
Зноскі
- ↑ а б Gao Kegong // Union List of Artist Names Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Gao Kegong // Gao Kegong // Benezit Dictionary of Artists — OUP, 2017. — ISBN 978-0-19-977378-7 — doi:10.1093/BENZ/9780199773787.ARTICLE.B00070527 Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Kegong Gao // Faceted Application of Subject Terminology Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б China Biographical Database
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Sullivan M. Symbols of Eternity: Landscape Painting in China. Stanford, 1979
 Гаа Ке-гун — продкі |
|---|
Слоўнікі і энцыклапедыі | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||