Прагляд зыходнага тэксту старонкі Гісторыя Славакіі

[[Выява:Spisska nova ves...castle.jpg|thumb|справа|250px|Замак [[Спішскі Град]], [[16 стагоддзе|XIII стагоддзе]]]]
[[Выява:Slovakia topo.jpg|справа|thumb|Фізічная карта Славакіі]]
'''Гісторыя Славакіі''' — гісторыя тэрыторыі сучаснай [[Славакія|Славакіі]] са старажытных часоў да нашых дзён.

== Дагістрычны перыяд ==
=== Палеаліт ===
Першыя паселішчы на тэрыторыі сучаснай [[Славакія|Славакіі]] з'явіліся ўжо ў эпоху палеаліту. Гэтая вельмі працяглая эпоха, характарызуецца чаргаваннем абледзяненняў і міжледавікоўяў. Прысутнічаюць сляды розных культур: ад [[Алдувайская культура|алдувайскай]] да свідэрскай. У [[Спішске Подградзе|Спішскім Падграддзі]] быў знойдзены фрагмент чэрапа [[Чалавек прамахадзячы|чалавека прамахадзячага]] (гэта частка згубілася падчас Другой сусветнай вайны), потым самымі раннімі звесткамі з'яўляюцца звесткі аб [[гейдэльбергскі чалавек|гейдэльбергскім чалавеку]]. Найстарэйшыя знаходкі — [[неандэрталец|неандэртальцы]], прытым самыя вядомыя — са стаянкі [[Ганаўцы]].

=== Мезаліт ===
Эпоха [[мезаліт]]у характарызуецца прыкметным адступленнем [[ледавік]]а, мяжа якога ў тыя часы праходзіла па поўначы тэрыторыі сучаснай [[Славакія|Славакіі]]. Людзі сяліліся на пясчаных узвышшах.

=== Неаліт ===
[[Выява:Moravianska venusa.jpg|thumb|справа|Неалітычная Венера з Мораванаў (узрост — 22 800 гадоў)]]
Аб [[Неаліт|неаліце]], калі ўзнікла земляробства, маецца больш звестак. Мяркуецца, што людзі [[культура лінейна-стужачнай керамікі|культуры лінейна-стужачнай керамікі]] прыйшлі на тэрыторыю Славакіі каля 5000 гадоў да нашай эры. Знойдзеныя рэшткі паселішчаў, могільнікі (напрыклад, у [[Нітра|Нітры]] і [[Штурава]]), рэшткі керамікі, культавыя рэчы, напрыклад, жаночыя фігуркі («[[палеалітычныя Венеры]]») з [[Нітра]]нскага замка або [[Мораваны-над-Вагам|Мораванаў-над-Вагам]].

У тую эпоху на тэрыторыі [[Славакія|Славакіі]] былі прадстаўлены ў асноўным [[культура лінейна-стужачнай керамікі]], [[жэлязоўская культура]], [[букавагорская культура]], пачыналася развіццё [[лендзьел]]скай і [[Полгарская культура|полгарскай]] культур.

=== Энеаліт ===
Эпоха [[энеаліт]]у характарызуецца перш за ўсё пачаткам выкарыстання металаў ([[медзь]] і [[золата]]; найстаражытныя са знойдзеных медных прадметаў адносяцца да неаліту), падзелам грамадства на пласты (рамеснікі, земляробы, жывёлаводы, гандляры) і пачаткам меннага гандлю. Пазней земляробства было ўдасканалена выкарыстаннем сілы жывёл (з'явіліся прылады земляробства); ўзмацнілася роля мужчыны ў грамадстве ([[патрыярхат]]).

У тыя часы перш за ўсё працягвалася развіццё [[лендзьел]]ьскай і [[Полгарская культура|полгарскай]] культур, пазней з'явілася [[бадэнская культура]].

=== Бронзавы век ===
[[Выява:Zamcisko fortification.jpg|thumb|справа|Рэшткі валоў гарадзішча на [[Замчыска|Замчыску]] ([[Ранні бронзавы век]] — [[Латэнская культура|Латэнская эпоха]])]]
У [[Бронзавы век|бронзавым веку]], які характарызуецца пашырэннем выкарыстання [[Бронза|бронзы]], на тэрыторыі Славакіі было прадстаўлена мноства розных археалагічных культур ([[Унеціцкая культура|унеціцкая]], [[Мадзьяраўская культура|мадзьяраўская]], [[Культура Атамані|атамані]], адзінкавыя [[Культура курганных пахаванняў|культуры курганных пахаванняў]], адзінкавыя [[Культура палей пахавальных урн|культуры палей пахавальных урн]], уключаючы [[Лужыцкая культура|лужыцкую культуру]]). Да гэтай эпохі адносяцца знойдзеныя бронзавыя сярпы, рэшткі драўляных пабудоў без выкарыстання цвікоў.

=== Гальштацкая эпоха ===
Жалезны век і яго тэхналогіі прыйшлі на тэрыторыю [[Славакія|Славакіі]] каля 800 года да нашай эры, верагодна, з вобласці [[Анатолія|Анатоліі]] і/ці [[Італія|Італіі]]. У гальштацкую эпоху ў Славакіі, дзякуючы спрыяльным кліматычным умовам, развіваецца здабыча [[жалеза]], [[волава]], [[золата]] і [[соль|солі]]. З'явіўся [[ганчарны круг]]. Працягваецца сацыяльная дыферэнцыяцыя.
У тыя часы на тэрыторыі Славакіі былі прадстаўлены [[Гальштацкая культура|гальштацкая]] (а менавіта календэрбергская) культура, [[Куштанавіцкая культура|куштанавіцкая]] ([[фракійцы]]) і [[Векерцугская культура|векерцугская]] (верагодна, [[скіфы]]) культуры, на поўначы яшчэ існавала [[лужыцкая культура]]. Магчыма на тэрыторыі Славакіі ў гэты час жылі і [[кімерыйцы]].

== Протагістрычны перыяд ==
=== Латэнская эпоха і Рымская імперыя ===
[[Выява:Trencin-Roman2.JPG|thumb|справа|Рымскі надпіс на скале ў [[Трэнчын]]е.]]
Яшчэ ў пачатку 1 тысячагоддзя ў [[Славакія|Славакію]] прыйшлі [[кельты]], якія звычайна асацыююцца з гальштацкай культурай і якіх можна лічыць першым вядомым этнасам на тэрыторыі [[Славакія|Славакіі]]. Кельты прыйшлі ў Карпацкую катлавіну з тэрыторыі [[Германія|Германіі]], [[Францыя|Францыі]] і з [[Альпы|Альпаў]]. Па прыбыцці яны падпарадкавалі сабе мясцовае насельніцтва.

Да канца латэнскай эпохі яны пабудавалі некалькі ўмацаванняў — [[опідум]]аў, напрыклад, Браціслаўскі. Большасць з іх жылі ў невялікіх умацаваных збудаваннях, пабудаваных з дрэва, выкарыстоўвалі жалезныя замкі. [[Кельты]] былі выдатнымі рамеснікамі — кавалямі, ганчарамі, земляробамі і гандлярамі; яны захоўвалі цесныя кантакты з грэчаскай і рымскай цывілізацыямі, якія мелі вялікі ўплыў на іх культуру.

У канцы 2 ст. да н.э. ў [[Славакія|Славакію]] прыйшлі і [[дакі]], якія жылі на тэрыторыі сучаснай [[Румынія|Румыніі]]. У часы першага дакскага караля [[Бурабіста|Бурабісты]] дакі засялілі і фактычна далучылі да [[Дакія|Дакіі]] паўднёвую частку [[Славакія|Славакіі]], адкуль яны выгналі частку [[кельты|кельтаў]]. У 10 г да н.э., аднак, [[рымляне]] перамаглі [[дакі|дакаў]] і прасунулі межы [[Рымская імперыя|Рымскай імперыі]] на Сярэдні [[Дунай]]. Рымляне таксама заснавалі некалькі паселішчаў у заходняй Славакіі. Дакскае насельніцтва знікла са [[Славакія|Славакіі]] прыкладна ў 1 ст. н. э., даўжэй за ўсё яно затрымалася на ўсходзе.

Ліквідацыю большай часткі [[кельты|кельтаў]] завяршыў напад [[германцы|германцаў]] з паўночнага захаду ў пачатку 1 ст. н. э. Аднак [[кельты]] ўтрымаліся на поўначы [[Славакія|Славакіі]] нават да 2 ст. н. э. ([[Коціны]]). Падчас [[Вялікае перасяленне народаў|Вялікага перасялення народаў]] у [[4 стагоддзе|IV стагоддзі]] праз тэрыторыю Славакіі праходзілі плямёны [[вестготы|вестготаў]], [[остготы|остготаў]], [[лангабарды|лангабардаў]] і [[Гепіды|гепідаў]].

== Сярэднявечча ==
=== Прыход славян і Вялікая Маравія ===
[[Выява:Kopcany st. margaret 3.jpg|thumb|справа|Касцёл у Копчанах ([[Славакія]]) — адзіны ўцалелы помнік Вялікай Маравіі]]
У [[5 стагоддзе|V стагоддзі]] сюды прыходзяць [[славяне]]. У [[6 стагоддзе|VI стагоддзі]] тэрыторыя трапляе пад уладу [[Аварскі каганат|Аварскага каганата]], а ў [[7 стагоддзе|VII стагоддзі]] тут утвараецца [[Дзяржава Сама|імперыя Сама]], стагоддзем пазней тут узнікла [[Нітранскае княства]], якое ўвайшло ў [[833]] годзе ў склад [[Вялікая Маравія|Вялікай Маравіі]]. У [[907]] годзе на [[Вялікая Маравія|Вялікую Маравію]] напалі венгерскія плямёны, і [[Вялікая Маравія]] паступова распалася, да канца [[11 стагоддзе|XI стагоддзя]] ўся тэрыторыя была далучана да [[Венгрыя|Венгрыі]]. У [[1108]] годзе загінула [[Нітранскае княства]].

=== Славакія ў складзе Венгрыі ===
У [[1241]] годзе тэрыторыя Славакіі трапіла пад [[мангола-татарскае нашэсце]]. Яно аслабіла ўладу караля на тэрыторыі Славакіі, і там тэрыторыяй кіравалі алігархі накшталт [[Матуш Чак|Матуша Чака]]. Умацаваць моцную каралеўскую ўладу змог толькі [[Карл Роберт]], які разбіў алігархаў у бітве пры [[Розганаўцы|Розганаўцах]]. Сын Карла Роберта, [[Людовік I Вялікі]] зрабіў нямала для ўмацавання краіны, і ў часы яго праўлення Венгрыя стала моцнай еўрапейскай дзяржавай. У часы [[Жыгімонт, імператар|Жыгімонта]] Венгрыя зноў змагаецца з [[Асманская імперыя|туркамі]] і [[Гусіты|гусітамі]]. Найбольш пацярпелай ад гусітаў вобласцю стала як раз Славакія, на тэрыторыі якой у [[1467]] годзе ў [[Вельке Касталян|Велькім Касталяне]] [[Мацьяш Хуньядзі]] ў рэшце рэшт пабіў гусіцкія войскі «брацікаў». Пасля паражэння ад туркаў пад [[Мохач]]ам у [[1526]] годзе і смерці караля [[Лаяша II Ягелончык|Лаяша II]] большая частка тэрыторыі [[Венгрыя|Венгрыі]], за выключэннем заходняй [[Венгрыя|Венгрыі]], [[Славакія|Славакіі]] і [[Харватыя|Харватыі]], апынулася ў складзе [[Асманская імперыя|Асманскай імперыі]], а непадуладныя туркам землі, Славакія ў тым ліку, сталі часткай уладанняў [[Аўстрыя|аўстрыйскіх]] [[Габсбургі|Габсбургаў]].

=== Славакія пад уладай дынастыі Габсбургаў ===
[[Выява:Kaiserin Maria Theresia (HRR).jpg|thumb|справа|Марыя-Тэрэзія]]
{{глядзі таксама|Гісторыя Аўстрыі}}

Пасля паражэння пад [[Мохач]]ам у [[1526]] годзе на венгерскі прастол былі каранаваны адразу два каралі — саюзнік турак [[Янаш Запальяі]] і аўстрыец [[Фердынанд I Габсбург|Фердынанд I]]. Пачалася вайна паміж двума бакамі, якая скончылася мірам у [[Арадзя|Орадзе]] ў [[1538]] годзе. У [[1536]] годзе сталіцай Венгрыі стала [[Браціслава]], а [[Эстэргамскае архібіскупства]] было перанесена ў [[Трнава|Трнаву]]. У гэты ж час туркі захапілі і паўднёвую Славакію. [[XVII]] стагоддзе прайшло ў барацьбе дваран са Славакіі з аўстрыйскім імператарам. У [[1605]] годзе Іштван Бочкаі захапіў амаль усю Славакію, у [[1606]] годзе было падпісана перамір'е. У [[1618]] годзе [[Габар Бетлен|Бетлен]] захапіў усходнюю Славакію, а ў [[1619]] годзе і заходнюю. У [[1622]] годзе было падпісана перамір'е. У [[1643]]—[[1645]] на тэрыторыі Славакіі ішлі баі паміж габсбургскімі войскамі і мяцежнымі войскамі [[Дзьёрдзь I Ракацы|Дзьёрдзя I Ракацы]]. У [[1678]]—[[1687]] Славакія зноў стала арэнай бітваў, на гэты раз з [[Імрэ Цёкёлі]], а ў [[1703]]—[[1711]] адбылося апошняе паўстанне — [[Ферэнц II Ракацы|Ферэнца II Ракацы]].

У [[XVIII]] стагоддзі, Славакія, спустошаная векавой вайной дваран з імператарам, пачала адбудоўвацца. З'явіліся першыя мануфактуры — у [[Шашцін-Стражэ|Шашціне]] і [[Голіч]]ы, ізноў пачалася здабыча карысных выкапняў. Пазітыўна на эканоміку паўплывалі рэформы [[Марыя Тэрэзія|Марыі Тэрэзіі]] і яе сына [[Іосіф II Габсбург|Іосіфа II]]. У гэты ж час пачынаецца і славацкае адраджэнне — у [[1783]] годзе з'яўляецца першая кніга, напісаная на [[Славацкая мова|славацкай мове]] святаром [[Ігнац Байза|Ігнацам Байзам]]. У [[1790]] [[Антан Берналак|Берналак]] склаў першую граматыку славацкай мовы. Першыя [[будзіцелі]] (галоўным чынам [[лютэране]]) прытрымліваліся пункту гледжання, што чэхі і славакі з'яўляюцца адзіным народам. У [[1847]] [[Людавіт Веліслаў Штур|Штур]] кадыфікаваў версію славацкай мовы, блізкую да сучаснай, якая была ўхвалена двума лагерамі — як каталікамі, так і лютэранамі. Падчас [[Рэвалюцыя 1848—1849 гадоў у Венгрыі|Венгерскай рэвалюцыі 1848-49]] [[Славацкая народная рада, 1848–1849|Славацкая народная рада]] заклікала славакаў выступіць са зброяй у руках супраць венграў і падтрымаць аўстрыйцаў. У [[1867]] года [[Аўстрыя|Аўстрыйская імперыя]] была ператворана ў [[Аўстра-Венгрыя|Аўстра-Венгрыю]] і славацкія землі ўвайшлі ў склад венгерскай [[Транслейтанія|Транслейтаніі]], у выніку чаго ціск венгерскіх улад на славакаў узмацніўся. У [[1875]] годзе была распушчана [[Маціца славацкая]], а пазней і іншыя нацыянальныя арганізацыі. У 1890-я гады ўзнікла канцэпцыя [[чэхаславакізм]]у і славакі пачалі атрымліваць дапамогу ад чэхаў. У [[1906]] годзе ўзнікла першая славацкая партыя — умерана-нацыяналістычная [[Глінкава Славацкая Народная Партыя]]. З'яўленне славацкіх арганізацый узмацніў ціск з боку венграў і выклікала спробы ўзмоцненай венгерызацыі славакаў, якія працягваліся аж да распаду [[Аўстра-Венгрыя|Аўстра-Венгрыі]] ў лістападзе [[1918]] года.

== Новы час ==
=== У складзе Чэхаславакіі і ў ваенны час ===
{{глядзі таксама|Гісторыя Чэхаславакіі|Першая Славацкая рэспубліка}}
[[Выява:Czechoslovakia01.png|thumb|right|Першая рэспубліка]]
Да пачатку [[Першая сусветная вайна|Першай сусветнай вайны]] ў чэшскіх і славацкіх палітыкаў склалася досыць ясная канцэпцыя будучай дзяржавы чэхаў і славакаў. Гэта ідэя была прапанавана рускаму цару напачатку войны і ён ухваліў стварэнне [[Чэхаславацкія легіёны|Чэхаславацкіх легіёнаў]]. З чэшскага боку галоўнымі прадстаўнікамі былі [[Томаш Гарыг Масарык|Томаш Масарык]] і [[Эдуард Бенеш]], а са славацкай — [[Мілан Расціслаў Штэфанік|Мілан Штэфанік]]. У [[1915]] годзе [[Томаш Гарыг Масарык|Масарык]] афіцыйна прадставіў план стварэння Чэхаславакіі ў [[Жэнева|Жэневе]]. У кастрычніку гэтага ж года эмігранцкія арганізацыі чэхаў і славакаў у [[Кліўленд|Кліўлендзе]] падпісалі сумесную дэкларацыю. Канчатковае пагадненне было падпісана [[31 мая]] [[1918]] года ў [[Пітсбург]]у. Першы часовы ўрад засядаў у [[Парыж]]ы. [[28 кастрычніка]] [[1918]] года была абвешчана незалежная [[Чэхаславакія]]. [[30 кастрычніка]] [[1918]] года Славацкая народная рада ў [[Марцін (горад)|Марціне]] падпісала дэкларацыю аб уваходжанні ў Чэхаславакію. [[14 лістапада]] [[1918]] года прэзідэнтам ЧСР стаў [[Томаш Гарыг Масарык|Томаш Масарык]].

Першы славацкі ўрад засядаў у [[Скаліца|Скаліцы]], потым у [[Жыліна|Жыліне]]. [[4 лютага]] [[1919]] года сталіцай Славакіі стала [[Браціслава]].

Уваходжанне Славакіі ў Чэхаславакію мела шэраг пазітыўных фактараў. Было ўведзена навучанне на славацкай мове, у [[1919]] годзе быў створаны [[Універсітэт Коменскага|ўніверсітэт Коменскага]] ў [[Браціслава|Браціславе]], у [[1922]] годзе была ўведзена абавязковае 8-гадовая адукацыя, 8-гадзіннікавы рабочы дзень, былі дазволены славацкія палітычныя партыі і культурныя інстытуты накшталт Славацкай маціцы, у [[1926]] годзе было заснавана [[Славацкае радыё]], грамадзяне старэйшыя за 18 гадоў атрымалі права голасу і гэтак далей. Тым не менш, уваходжанне мела і шэраг негатыўных фактараў. Так, шматлікія прадпрыемствы Славакіі не вытрымалі канкурэнцыі з чэшскімі прадпрыемствамі і ў Славакіі, асабліва на ўсходзе, узмацнілася беспрацоўе, што выклікала масавую эміграцыю ў [[ЗША]] і [[Канада|Канаду]] (да [[1937]] года эмігравала 104 тысячы чалавек), абяцаная аўтаномія не была прадастаўлена, непрыманне выклікала і канцэпцыя чэхаславакізму, якая сцвярджала, што чэхі і славакі — адзіны народ, а іх мовы толькі дыялекты «чэхаславацкай мовы». Гэта ўзмацніла пазіцыі нацыяналістычных партый, у прыватнасці [[Глінкава Славацкая Народная Партыя|Глінкавы Народнай партыі]].

[[28 верасня]] [[1938]] года ў [[Мюнхен]]е было падпісана [[Мюнхенскае пагадненне 1938 года]], [[6 кастрычніка]] [[1938]] года славацкія палітыкі ў [[Жыліна|Жыліне]] абвясцілі аўтаномію Славакіі ў рамках Чэхаславакіі. Урад ЧСР быў вымушаны гэта ўхваліць і прызначыла [[Іозеф Ціса|Іозефа Ціса]] прэм'ер-міністрам аўтаномнага ўрада. [[2 лістапада]] [[1938]] у выніку Венскага арбітражу [[Венгрыя]] і [[Трэці рэйх]] адарвалі ад Славакіі паўднёвую яе частку. [[13 сакавіка]] [[1939]] года [[Гітлер]] на сустрэчы з [[Іозеф Ціса|Ціса]] прапанаваў яму абвясціць самастойнасць Славакіі, у адваротным выпадку Славакія б была падзелена паміж Польшчай і Венгрыяй. [[14 сакавіка]] [[1939]] года была абвешчана [[Першая Славацкая рэспубліка]], а на наступны дзень нямецкія войскі акупавалі [[Чэхія|Чэхію]], [[Маравія|Маравію]] і [[Чэшская Сілезія|чэшскую Сілезію]]. У выніку [[Славацка-венгерская вайна|Славацка-венгерскай вайны]], якая доўжылася тыдзень у канцы сакавіка 1939 года, яшчэ частка тэрыторыі Славакіі адышла Венгрыі.

[[Выява:Slovakia 1941 ru.svg|thumb|250px|left|Тэрытарыяльныя змены]]
[[Першая Славацкая рэспубліка]] была марыянетачнай дзяржавай, якая цалкам залежала ад Германіі. Гэты факт выклікаў незадаволенасць славакаў, на ўсходнім фронце многія славацкія салдаты пераходзілі на савецкі бок. Так [[30 лістапада]] [[1943]] года ў [[Мелітопаль|Мелітопаля]] на савецкі бок перайшло 2000 салдат. Калі [[Чырвоная армія]] наблізілася да межаў Славакіі ў [[1944]] годзе, успыхнула [[Славацкае нацыянальнае паўстанне]], якое скончылася няўдала. [[21 верасня]] [[1944]] года [[Чырвоная армія]] перайшла мяжу Славакіі каля [[Медзілабарцы|Медзілабарцаў]]. [[4 красавіка]] [[1945]] года была вызвалена [[Браціслава]] — [[Першая Славацкая рэспубліка]] пала і [[Славакія]] зноў стала часткай ЧСР.

У той жа час урад новай Чэхаславакіі адмовіўся ад дактрыны «чэхаславакізму», і былі захаваны славацкія нацыянальныя органы, якія ўзніклі падчас паўстання — Славацкі нацыянальны савет на агульнаславацкім узроўні і нацыянальныя камітэты на месцах — з вызначанымі, хоць і абмежаванымі ўладнымі паўнамоцтвамі. Апублікаваная ў красавіку 1945 года новым чэхаславацкім урадам [[Кошыцкая праграма]] прызнала нацыянальную самабытнасць славакаў, як прызнала і славацкія нацыянальныя органы, і прынцып адносін чэхаў і славакаў, ахарактарызаваны формулай «роўны з роўным». У выніку склаўся так званы асіметрычны нацыянальна-дзяржаўны лад: чэшская нацыя не мела сваіх нацыянальна-дзяржаўных органаў, а славацкая мела, што азначала пэўную ступень нацыянальна-тэрытарыяльнай аўтаноміі для Славакіі. Такое становішча знайшло адлюстраванне ў паваенных канстытуцыях Чэхаславакіі 1948 і 1960 гадоў.

У [[1946]] годзе адбыліся першыя выбары. У Славакіі іх выйграла Дэмакратычная партыя, на другім месцы апынулася Камуністычная партыя. У лютым [[1948]] года пачаўся палітычны крызіс, дэмакратычныя міністры падалі ў адстаўку, прэзідэнт [[Эдвард Бенеш|Бенеш]] пад ціскам камуністычных дэманстрацый стварыў урад, у якім пераважалі камуністы. [[9 мая]] [[1948]] года была прынята канстытуцыя, і, пасля смерці [[Эдвард Бенеш|Бенеша]], прэзідэнтам стаў [[Клемент Готвальд]], пры якім Чэхаславакія стала сацыялістычнай дзяржавай.

[[1 студзеня]] [[1969]] года, пасля набыцця сілы Канстытуцыйным законам аб Федэрацыі, які ператвараў Чэхаславакію ў федэрацыю дзвюх роўных нацыянальных рэспублік, Славакія стала нароўні з Чэхіяй адной з такіх рэспублік — [[Славацкая сацыялістычная рэспубліка|Славацкай сацыялістычнай рэспублікай]].

У [[1989]] годзе камуністычны рэжым паў (гл. [[Аксамітная рэвалюцыя]]), тым не менш у ЧСФР узрасталі супярэчнасці паміж Чэхіяй і Славакіяй. Улетку [[1992]] года лідары рэспублік дамовіліся пра падзел краіны.

=== Незалежная Славакія ===
[[1 студзеня]] [[1993]] года ў выніку [[Аксамітавы развод|Аксамітавага разводу]] ўтварылася незалежная Славакія. Да [[1998]] года прэм'ер-міністрам Славакіі быў [[Уладзімір Мечыяр]], якога папракалі ў [[Аўтарытарны стыль кіравання|аўтарытарным стылі кіравання]] краінай. Пры Мечыяру ў Славакіі, у адрозненне ад [[Чэхія|Чэхіі]], не праводзілася ўсебаковая лібералізацыя грамадскага жыцця і перш за ўсё эканомікі. Таксама Славакія доўгі час не ўдзельнічала падчас актыўнага збліжэння з Захадам (як, напрыклад, Чэхія).

[[29 сакавіка]] [[2004]] Славакія ўступіла ў [[НАТА]], а [[1 мая]] [[2004]] — у [[ЕС]]. [[1 студзеня]] [[2009]] Славакія ўступіла ў зону [[еўра]].

== Спасылкі ==
{{Commons|Category:}}

{{Еўропа паводле тэм|Гісторыя}}
{{Славакія ў тэмах}}

[[Катэгорыя:Гісторыя Славакіі| ]]