Крычынскія
Крычынскія — татарскі княжацкі род гербаў «Радван» і «Радван» зменены. Родавая мянушка Мурза Найманскі (Найман-Мурза). У іх уласным радаводзе і ў большасці генеалагічных прац паказаны нашчадкамі першапачатковых уладальнікаў маёнтка Крычын у Аршанскім павеце.
Часам дадавалі да прозвішча мянушку Аляшкевіч (Алішкевіч), узводзячы сябе да татарскага кандрацкага (мерашлянскага) харужага князя Мартузы Аляшкевіча. На самай справе Крычынскія — галіна князёў Найманаў-Пятровічаў. Продак Крычынскіх князь Абрагім Асанавіч Кадышэвіч (? — каля 1617), харужы татарскі віленскі (найманскі), які ў другой палове 16 ст. набыў частку Крычына ў Аляшкевіча. Быў жанаты з хрысціянкай, шляхцянкай Ягенкай (Нетай) Карчэўскай, меў 6 сыноў. Прозвішча Крычынскі канчаткова прынялі ўнукі Абрагіма Асанавіча.
Акрамя Крычына (страчаны да 18 ст.) Крычынскія валодалі родавымі маёнткамі пад Крэвам у Ашмянскім павеце — Даўбучышкамі, Паніззем і інш. Род даказаў дваранства з княжацкім тытулам і гербам «Радван» у Віленскай губерні ў 1819 годзе. Шмат якія з Крычынскіх служылі ў афіцэрскіх і генеральскіх чынах у войску ВКЛ i Расійскай імперыі.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Станіслаў Думін. Крычынскія // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 792 с. — ISBN 985-11-0378-0 (т. 2), ISBN 985-11-0315-2.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх
