Кішэнькі слівы

Сапсаваны плод (кішэнька)

Пашкоджаны плод цёрну

Муміфікаваная кіста

Кішэнькі слівы — грыбковае захворванне раслін, выкліканае грыбком тафрына слівавая (Taphrina pruni).

Распаўсюджанасць і шкоднаснасць

Сустракаецца на прадстаўніках роду сліва (Prunus) і вядомая ва ўсіх рэгіёнах свету, у якіх вырошчваюць гэтыя расліны. Асаблівае абвастрэнне захворвання ўзнікае ў гады, якія характарызуюцца высокай вільготнасцю і вялікай колькасцю ападкаў.

Вельмі небяспечнае захворванне, бо заражаныя ім плады цалкам не прыдатныя ні да ўжывання ў ежу, ні да перапрацоўкі. Яно ўзнікае не толькі на культурных сартах сліў, але і на дзікарослым цёрне (Prunus spinosa).

Сімптомы

Хвароба паражае амаль выключна садавіну. Вельмі рэдка бывае, што ёй падвяргаюцца таксама пікавыя парасткаў. Першыя сімптомы захворвання ўзнікаюць ўжо на 3-4 тыдні пасля цвіцення на завязях пладоў. Плады гэтыя растуць хутчэй, чым нармальныя і падвяргаюцца вельмі вялікім скажэнням. Яны ярчэй, пляскатыя, падоўжаныя і выгнутыя, не маюць костачак, а іх мякаць скурыстая і нясмачная. Такія скажоныя плады называюцца кішэнькамі (кістамі). На іх паверхні з’яўляецца мяккі налёт. Гэта пласт сумак, у якіх вырабляюцца споры. Кісты паступова цямнеюць, потым загніваюць і ападаюць.

Абарона

Кісты варта выдаляць з дрэў, пажадана таксама выдаляць іх з зямлі пад дрэвамі — утваральныя ў іх споры распаўсюджваюцца, выклікаючы новыя выпадкі захворвання. Толькі гэтага не дастаткова, таму прымяняюцца таксама меры хімічнай абароны. Неабходна праводзіць апырскванне дрэў.