Львоўскае паўстанне (польск.: powstanie lwowskie) — узброеная барацьба, якая пачалася з арганізацыі руху супраціву польскай Арміяй Краёвай (польск.: Armia Krajowa), супраць нацысцкіх акупантаў у горадзе Львове падчас Другой сусветнай вайны. Яна пачалася 23 ліпеня 1944 года ў рамках плана агульнанацыянальнага паўстання пад кодавай назвай «Акцыя Бура». Паўстанне працягвалася да 27 ліпеня і ў выніку скончылася вызваленнем горада. Аднак, неўзабаве пасля гэтага польскія салдаты былі арыштаваныя Савецкімі войскамі, якія пачалі наступ на гэтыя тэрыторыі, і былі вымушаныя ўступіць у Чырвоную Армію або былі накіраваныя ў ГУЛАГ. Сам горад быў акупаваны СССР.