Перайсці да зместу

Магнітная пастаянная

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Магнітная пастаянная — фізічная канстанта, скалярная велічыня,

  • вызначае шчыльнасць магнітнага патоку ў вакууме;
  • якая ўваходзіць у выразы некаторых законаў электрамагнетызму пры запісе іх у форме, якая адпавядае Міжнароднай сістэме адзінак (СІ)[1].

Часам называюць магнітнай пранікальнасцю вакууму. Вымяраецца ў генры на метр (ці ў ньютанах на ампер ў квадраце). Магнітная пастаянная роўная:

Гн/м Гн/м Н/А²

Значэнне магнітнай пастаяннай прама выцякае з вызначэння ампера[2], адзінкі сілы электрычнага току ў СІ.

У матэрыяльных ўраўненнях, у вакууме, праз магнітную пранікальнасць звязаны вектар напружанасці магнітнага поля і вектар магнітнай індукцыі :

Праз магнітную пастаянную ажыццяўляецца сувязь паміж адноснай і абсалютнай магнітнай пранікальнасцю.

Зноскі

  1. Магнитная постоянная — статья в Физической энциклопедии
  2. Азначэнне ампера на сайце Міжнароднага бюро мер і ваг (BIPM)]]