Нізкафонавая сталь
Нізкафонавая сталь - гэта любая сталь, якая выраблялася да выбуху першых атамных бомбаў у 1940-х і 1950-х гадах. У выніку выпрабавання Трыніці і атамных бамбардыровак Хірасімы і Нагасакі ў 1945 годзе, а затым наступных выпрабаванняў ядзернай зброі ў першыя гады " халоднай вайны", узровень фону выпраменьвання ва ўсім свеце павялічыўся. Сучасная сталь, забруджана радыенуклідамі, паколькі ў яе вытворчасці выкарыстоўваецца атмасфернае паветра. Нізкафонавая сталь не мае такога высокага забруджвання і выкарыстоўваецца ў прыладах, якія патрабуюць найвышэйшай адчувальнасці для выяўлення радыенуклідаў.
Асноўнай крыніцай нізкафонавай сталі з'яўляюцца караблі, якія былі пабудаваныя да пачатку атамных выпрабаванняў, найбольш вядомыя х іх - затопленыя нямецкія лінкоры часоў Першай сусветнай вайны ў Скапа-Флоў . [1]
Радыёнукліднае забруджванне[правіць | правіць зыходнік]
З 1856 г. да сярэдзіны 20-га стагоддзя сталь выраблялася ў выніку працэса Бесемера, калі ў трансфарматары Бесемера у прысутнасці паветра чыгун пераўтвараўся ў сталь . Да сярэдзіны 20-га стагоддзя многія сталеліцейныя заводы перайшлі на канвертарную вытворчасць, у якой выкарыстоўваецца чысты кісларод замест паветра. Аднак, паколькі ў абодвух працэсах выкарыстоўваецца атмасферны газ, можа адбыцца збруджванне сталі радыяцыйнымі часціцамі з паветра. Сучаснае паветра нясе радыёнукліды, такія як кобальт-60, якія адкладаюцца ў сталь, надаючы яму слабую радыеактыўнасць. [2]
Сусветны ўзровень антрапагеннага фонавага выпраменьвання дасягнуў максімальнага ўзроўню ў 0,15 мЗв / год вышэй за прыродны ўзровень у 1963 г., калі быў прыняты Дагавор аб частковай забароне ядзерных выпрабаванняў. З тых часоў антрапагеннае фонавае выпраменьванне экспанентна скарацілася да 0,005 мЗв / год вышэй за прыродны ўзровень. [3]
Мелі месца выпадкі радыеактыўнага забруджвання кобальтам-60, які паступіў з пастаўленым металаломам. Гэта звязана з перапрацоўкай закрытых радыёактыўных крыніц, такіх як апараты для прамянёвай тэрапіі, а не з перапрацоўкай сталі.[4]
Неабходнасць[правіць | правіць зыходнік]
Прылады, у якіх патрабуецца выкарыстанне нізкафонавай сталі, ўключаюць у сябе:
- Лічыльнікі Гейгера
- Медыцынскія прыборы: у падліку апраменьвання усяго цела
- Навуковае абсталяванне: фатоніка
- Паветраныя і касмічныя датчыкі
Паколькі гэтыя прылады выяўляюць выпраменьванне, якое сыходзіць ад радыеактыўных матэрыялаў, для аптымальнай адчувальнасці патрабуецца вельмі нізкае радыяцыйнае асяроддзе. Камеры з нізкім падлікам фону выкананы з нізкафонавай сталі з вельмі моцнай радыяцыйнай абаронай. Яны выкарыстоўваюцца для выяўлення найменшых колькасцяў ядзерных выкідаў. [5]
Зноскі
- ↑ Butler, Daniel Allen (2006). Distant Victory: the Battle of Jutland and the Allied Triumph in the First World War. Westport, Connecticut: Praeger Security International (Greenwood Publishing Group). p. 229. ISBN 0-275-99073-7.
- ↑ Adams, Cecil. Is steel from scuttled German warships valuable because it isn't contaminated with radioactivity?. The Straight Dope (10 снежня 2010).
- ↑ United Nations Scientific Committee on the Effects of Atomic Radiation (UNSCEAR) (2010). Sources and Effects of Ionizing Radiation (UNSCEAR 2008 Report): Volume I. New York: United Nations. p. 6. ISBN 978-92-1-142274-0.
The estimated per caput effective dose of ionizing radiation due to global fallout from atmospheric nuclear weapons testing was highest in 1963, at 0.11 mSv/yr, and subsequently fell to its present level of about 0.005 mSv/yr (see figure II). This source of exposure will decline only very slowly in the future as most of it is now due to the long-lived radio-nuclide carbon-14.
- ↑ Reducing Risks in the Scrap Metal Industry – Sealed Radioactive Sources (PDF). Austria: International Atomic Energy Agency (IAEA). September 2005. pp. 2–6. Архівавана з арыгінала (PDF) June 14, 2006.
- ↑ Rocky Flats Plant, Emergency Medical Services Facility – HAER No. CO-83-S (Rocky Flats Plant, Building 122)(недаступная спасылка). U.S. Department of Energy, Office of Legacy Management (1997). Архівавана з першакрыніцы 10 красавіка 2016. Праверана 16 чэрвеня 2019.