Парэбрык
Парэ́брык — тып арнаментальнай цаглянай муроўкі, у якой рад цэглы кладзецца пад вуглом да паверхні сцяны (рабром наверх)[1]. Выкарыстоўваўся старажытнарускімі архітэктарамі, у прыватнасці, быў папулярны ў Вялікім Ноўгарадзе і Пскове. Парэбрык варта адрозніваць ад бегунца, разам з якім ён часта выкарыстоўваўся.
Зноскі
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Парэбрык // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 12: Палікрат — Праметэй / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 12. С. 156.