Помнік Адміралу Карнілаву
| Помнік | |
| Помнік адміралу Карнілаву | |
|---|---|
 | |
| 44°36′13″ пн. ш. 33°32′53″ у. д.HGЯO | |
| Краіна | |
| Месцазнаходжанне | Севастопаль |
| Скульптар | Іван Шродэр |
| Будаўніцтва | 1893 — 5 (17) кастрычніка 1895 |
| Статус |
 Аб’ект культурнай спадчыны РФ № 9230219001 |
| Вышыня | 9,1 метр |
| Стан | Выдатны |
 |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Помнік Адміралу Карнілаву — помнік расійскаму адміралу Уладзіміру Карнілаву ў Севастопалі.
Усталяваны 5 кастрычніка 1895 года на Малахавым кургане на месцы смяротнага ранення адмірала. Аўтары — генерал-лейтэнант А. А. Більдэрлінг і скульптар акадэмік І. М. Шродэр. Адноўлены (пасля разбурэння ў гады Вялікай Айчыннай вайны) у 1983 годзе, да святкавання 200-годдзя заснавання Севастопаля. Аўтарамі праекта з’яўляюцца прафесар Н. К. Вронскі і заслужаны мастак-архітэктар В. Г. Гняздзілаў. Агульная вышыня помніка — 9,1 метра, скульптура адмірала — 3 метра.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]5 кастрычніка 1854 года каля 11 гадзін дня Уладзімір Карнілаў прыбыў на Малахаў курган. Агледзеўшы пазіцыі і ніжні ярус вежы, ён вырашыў агледзець таксама і рэзервы ў Ушаковай бэльцы. Адмірал не паспеў дайсці некалькі крокаў да батарэі № 28 (батарэі Станіслаўскага), дзе стаяў яго конь, калі варожае ядро раздрабніла яму левую нагу каля пахвіны. Смяротна паранены адмірал сказаў: «Адстойвайце жа Севастопаль!» і страціў прытомнасць. Лекар В. І. Паўлоўскі аказаў яму медыцынскую дапамогу. Але намаганні медыкаў былі дарэмныя: у той жа дзень у палове чацвертага віцэ-адмірал Карнілаў памёр. Аднымі з апошніх яго слоў былі: «Скажыце ўсім, як прыемна паміраць, калі сумленне спакойнае», потым, праз гадзіну: «Дабраславі, Госпадзе, Расію і гасудара, выратуй Севастопаль і флот». Па загадзе адмірала Нахімава на месцы смяротнага ранення Карнілава севастопальскі юнга Дзмітрый Бобыр са сваімі таварышамі-юнгами выклаў крыж з варожых бомбаў і ядраў. Гэты крыж стаў першым помнікам адміралу. У кастрычніку 1854 г. па загадзе імператара Мікалая I бастыён на Малахавым кургане стаў называцца Карнілаўскім.
Література
[правіць | правіць зыходнік]- В. Г. Шавшин. Каменная летопись Севастополя. «ДС Стрим». Севастополь—Київ 2004. ISBN 966-96305-1-7. стр.91—92