Піпін Ландэнскі
Піпін Ландэнскі | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Adalgisel[d] | ||||||
Пераемнік | Otto[d] | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Hugh of Austrasia[d] | ||||||
Пераемнік | Adalgisel[d] | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
каля 585[1] |
||||||
Смерць |
640[1] |
||||||
Род | Піпініды[1] | ||||||
Бацька | Карламан[d][2][3] | ||||||
Жонка | Itta of Metz[d][1][4] | ||||||
Дзеці | Бега Андэнская[d][5], Gertrude of Nivelles[d][1], Grimoald the Elder[d][1], Saint Bavo[d] і Viventia[d] | ||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Піпі́н Ландэ́нскі (фр.: Pépin de Landen; каля 580—640) — маярдом Аўстразіі ў 623 — 640 гадах.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Піпін, празваны Ландэнскім (па мястэчку Ландэну, у сучаснай Бельгіі) ці Старэйшым, быў сынам Карламана і належаў да багатай і знатнай сям'і, спадчынныя ўладанні, якой знаходзіліся ў Аўстразіі, па Маасу і Мазелю. Ён быў адным з тых прадстаўнікоў аўстразійскай знаці, якія, варагуючы з Брунгільдай, запрасілі ў Аўстразію караля Нейстрыі Хлотара II. Хлотар II прызначыў Піпіна пераемнікам Хуга на пасадзе аўстразійскага маярдома, а затым і адным з апекуноў свайго малалетняга сына Дагаберта I.
Калі Дагаберт пасля смерці бацькі стаў каралём Аўстразіі, Нейстрыі і Бургундыі, ён трымаў Піпіна пры сваім двары ў Нейстрыі і Піпін ізноў заняў пасаду маярдома Аўстразіі толькі пры Сігіберце III. Хронікі паведамляюць, што Піпін «кіраваў людзьмі Аўстразіі з асцярожнасцю, гонарам і дабрынёй і прывязаў іх усіх да сябе сувяззю сяброўства».
Піпін Ландэнскі памёр у 640 годзе, пакінуўшы ад шлюбу з святой Ітай сыноў — святога Бавона і Грымаальда — і дачок — Бегу і Гертруду.
Зноскі
- ↑ а б в г д е Cawley C. Medieval Lands: A prosopography of medieval European noble and royal families Праверана 14 лютага 2020.
- ↑ Settipani C. Les ancêtres de Charlemagne — 1989. — P. 67.
- ↑ Settipani C. Les ancêtres de Charlemagne — 2014. — P. 151–153. — ISBN 978-1-900934-16-9
- ↑ (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
- ↑ Settipani C. La Préhistoire des Capétiens: Première partie : Mérovingiens, Carolingiens et Robertiens — Villeneuve-d'Ascq: 1993. — P. 152. — ISBN 978-2-9501509-3-6
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Лебек С. Происхождение франков. V—IX века / Перевод В. Павлова. — М.: Скарабей, 1993. — Т. 1. — 352 с. — (Новая история средневековой Франции). — 50 000 экз. — ISBN 5-86507-001-0
- Западная Европа. // Правители Мира. Хронологическо-генеалогические таблицы по всемирной истории в 4 тт. / Автор-составитель В.В. Эрлихман. — Т. 2.