Фа

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Фа (лац.: fa) (у музычнай тэорыі) — мнеманічнае пазначэнне чацвертай ступені гукараду. Аналагічна пазначэнню «F».

Частата гуку у першай актаве — 349,2 Герц.

Нотныя пазначэнні[правіць | правіць зыходнік]

Іншыя палажэнні ноты на стане
Фа другой актавы
Фа першай актавы
Фа малой актавы
Фа вялікай актавы
Нотныя знакі
   
    до рэ мі фа соль ля сі