Хальмстад узнік у X стагоддзі — XI стагоддзі, аб чым сведчаць знаходкі ў раёне руінаў царквы Эўрабю. Аднак першыя згадкі адносяцца толькі да 1231, у т.зв. Земляной кнізе дацкага караля Вальдэмара. Першы гарадскі прывілей Хальмстаду датуецца 1307 годам. У XIII стагоддзідамініканцы заснавалі тут кляштар, а ў XV стагоддзі была пабудавана царква Святога Мікалая, якая сёння з'яўляецца найстарэйшым будынкам горада. У канцы XV стагоддзя ў горадзе з'явіліся і францысканцы, аднак ужо ў 1530-я гады абодва ордэны спынілі сваё існаванне ў горадзе ў сувязі з Рэфармацыяй. У 1534 годзе Хальмстад быў узяты ў аблогу шведамі (да сярэдзіны XVII стагоддзя ўвесь поўдзень і паўднёвы захад сучаснай Швецыі быў дацкім). У 1598—1605 гадах па загадзе дацкага караля Крысціяна IV у Хальмстадзе былі пабудаваны новыя абарончыя збудаванні: фартыфікацыя з чатырма брамамі, шасцю бастыёнамі і двума месцамі зручнымі для размяшчэння гармат. У 1645 годзе, як вынік Бромсебрускага міру, Халанд адыходзіць да Швецыі, а ўжо праз 13 гадоў, у Роськіле яна канчаткова замацавала за сабою гэтыя тэрыторыі. Падчас Сконскай вайны, у 1676 годзе пад Хальмстадам адбылася бітва паміж шведамі і датчанамі. У 1678 годзе ў горадзе збіраўся шведскі рыксдаг. У 1734 годзе большая частка гарадскіх умацаванняў была знішчана. З 1823 года адбываецца індустрыялізацыя горада. У 1837—1840 быў перабудаваны порт, што спрыяла развіццю горада. У канцы XIX стагоддзя Хальмстад хутка расце, а з пачатку XX стагоддзя зноў становіцца важным гарнізонным горадам. У 1931 годзе ў горадзе мелі месца сутыкненні паміж партовымі рабочымі і работадаўцамі. У 1956 годзе быў пабудаваны Замкавы мост (шведск.: Slottsbron).
Фантан «Еўропа і бык» Карла Мілеса
Паўночная брама
Царква Святога Мікалая
Руіны сярэдневяковай царквы ў Эўрабю
Хальмстадскі замак
Фахверкавы Мельгрэнскі дом
Заходні пляж (на заднім плане: порт)
Парк Норэкатспарк
Гарадская бібліятэка
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Хальмстад
