Перайсці да зместу

Чукчагірскае

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Чукчагірскае
руск.: Чукчагирское
Морфаметрыя
Вышыня над узроўнем мора 70 м
Даўжыня 31 км
Шырыня 22 км
Плошча 366 км²
Аб’ём 0,8 км³
Найбольшая глыбіня 5 м
Сярэдняя глыбіня 2 м
Гідралогія
Тып мінералізацыі прэснае
Басейн
Плошча вадазбору 1060 км²
Выцякаюць Альджыкан
Размяшчэнне
Краіна  Расія
Рэгіён Хабараўскі край
Чукчагірскае (Расія)
Чукчагірскае
Чукчагірскае
Чукчагірскае (Хабараўскі край)
Чукчагірскае
Чукчагірскае
Map
Ідэнтыфікатары
ДВР 20030800111118100001893
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Чукчагі́рскае (руск.: Чукчаги́рское)[1] — возера ў раёне імя Паліны Асіпенка Хабараўскага края Расіі, у басейне ракі Амгунь (басейн Амура).

Плошча паверхні возера 366 км². Даўжыня 31[2] км, найбольшая шырыня 22[2] км. Найбольшая глыбіня 5 м, сярэдняя 2 м[2]. Плошча вадазбору 1060[3] км². Аб’ём вады ў возеры 0,8[2] км³. Знаходзіцца ў Эварон-Чукчагірскай упадзіне. Вышыня ўрэзу вады — 70 м над узроўнем мора[2]. Катлавіна возера мае няправільную форму. Берагавая лінія звілістая, утварае залівы (Мета, Ялта і Таўкі). Прыкладна трэцяя частка берагоў нізкія, забалочаныя, са сплавінамі (каля паўночных берагоў). На возеры шмат лясістых астравоў. Упадаюць 48 невялікіх вадацёкаў даўжынёй да 10 км[2], выцякае рака Альджыкан (прыток ракі Амгунь). Замярзае возера ў канцы кастрычніка — пачатку лістапада, вызваляецца ад лёду ў першай палове мая.

Зноскі

  1. Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)
  2. а б в г д е Измайлова А. В. Чукчагирское озеро // Научно-популярная энциклопедия «Вода Росии» (руск.)
  3. Государственный водный реестр РФ (руск.)

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 489. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]