Эфедра хвашчовая
Выгляд
Эфедра хвашчовая | ||||||||||||||||
Галінкі з пладамі | ||||||||||||||||
Навуковая класіфікацыя | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Міжнародная навуковая назва | ||||||||||||||||
Ephedra equisetina Bunge, 1852 | ||||||||||||||||
Сінонімы | ||||||||||||||||
|
Эфедра хвашчовая (Ephédra equisetína) — від кустоў роду хвойнік (Ephedra) манатыпнага сямейства эфедравыя (Ephedraceae).
Распаўсюджанне і экалогія
[правіць | правіць зыходнік]У прыродзе арэал віду ахоплівае Каўказ, Заволжскія раёны паўднёвага ўсходу еўрапейскай часткі Расіі, Заходнюю Сібір, горы Сярэдняй Азіі, Усходні Цянь-Шань, Манголію і Кітай[1].
Тыпова горная расліна, прымеркаваная пераважна да горна-стэпавага, горна-ляснога і субальпійскага паясоў. Расце на камяністых участках, шчабністыя асыпках і ў расколінах скал на вышыні 1000—1800 м над узроўнем мора, дзе ўкараняецца дзякуючы магутнай каранёвай сістэме. Утварае негустыя, але шырокія зараснікі[2][3].
Зноскі
- ↑ а б Паводле сайта GRIN (гл. картку расліны).
- ↑ Гаммерман А. Ф., Гром И. И. Дикорастущие лекарственные растения СССР. — 4-е изд., перераб. и доп. — М.: Медицина, 1976. — С. 26. — 288 с. — 415 000 экз.
- ↑ Муравьёва Д. А., Самылина И. А., Яковлев Г. П. Фармакогнозия: Учебник. — 4-е изд., перераб. и доп. — М.: Медицина, 2002. — С. 374—377. — 656 с. — ISBN 5-225-04714-9.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Бобров Е. Г. Род 45. Хвойник — Ephedra L. // Флора СССР. В 30-ти томах / Главный редактор акад. В. Л. Комаров; Редактор тома М. М. Ильин. — М.—Л.: Издательство Академии Наук СССР, 1934. — Т. I. — С. 203. — 302 + XVI с. — 5 000 экз.
- Мазнев Н. И. Энциклопедия лекарственных растений. — 3-е изд., испр. и доп. — М.: Мартин, 2004. — С. 439—440. — 496 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-8475-0213-3.
- Муравьёва Д. А., Самылина И. А., Яковлев Г. П. Фармакогнозия: Учебник. — 4-е изд., перераб. и доп. — М.: Медицина, 2002. — С. 374—377. — 656 с. — ISBN 5-225-04714-9.
- Турова А. Д., Сапожникова Э. Н. Лекарственные растения СССР и их применение. — 4-е изд., стереотип. — М.: Медицина, 1984. — С. 17—19. — 304 с. — 100 000 экз.
- Гаммерман А. Ф., Гром И. И. Дикорастущие лекарственные растения СССР. — 4-е изд., перераб. и доп. — М.: Медицина, 1976. — С. 26. — 288 с. — 415 000 экз.