Ісак Міронавіч Гамус
| Ісак Міронавіч Гамус | |
|---|---|
| Дата нараджэння | 30 снежня 1917 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 10 чэрвеня 2003 (85 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства | |
| Род дзейнасці | навуковец |
| Альма-матар | |
| Узнагароды |
  |
Ісак Міронавіч Гамус (руск.: Гамус Исаак Миронович; 30 снежня 1917, Полацк) — савецкі вучоны ў галіне гідраэнэргетыкі. Ганаровы энергетык СССР. Выдатнік энергетыкі і электрыфікацыі СССР.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Скончыў Ленінградскі політэхнічны інстытут імя М. І. Калініна (1941). Працаваў інжынерам на Ленінградскай металічны завод (1937—1942). Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны 1941—1945 гг. З 1945 працаваў у інстытуце «Ленгідрапраект», дзе прайшоў шлях ад старэйшага інжынера да галоўнага спецыяліста і намесніка галоўнага інжынера праектаў найбуйнейшых ГЭС у СССР.
У якасці галоўнага інжынера праекта гідрамеханічнай часткі кіраваў распрацоўкай праектаў 17 цяпер дзеючых ГЭС: Краснаярскай, Ніжня-Свірскай, Верхня-Свірскай, Маткажненской, Ондскай, Ніўскіх, Пальеазерскай, Ульбінской і Саяна-Шушанскай; праектам комплексу збудаванняў абароны Ленінграда ад паводак і побач іншых аб'ектаў.
Распрацаваў сістэмы аўтаматызацыі гідрамеханічных абсталявання на шэрагу ГЭС, тыпавыя схемы і методыкі разліку па пнеўматычнага гаспадарцы ГЭС і падстанцый.
Аўтар 15 кніг і артыкулаў па спецыяльнасці і 4 вынаходак.
Навуковыя працы[правіць | правіць зыходнік]
- «Пневматическое хозяйство ГЭС». 1959, 1968
- «Турбинное оборудование». 1949, 1959
- «Воздухоприготовительные установки для воздушных выключателей». 1985
- «Техническое водоснабжение ГЭС регулируемыми эжекторами». 1986