Ганс Пурман

Ганс Пурман
Дата нараджэння	10 красавіка 1880(1880-04-10)[…]
Месца нараджэння	Шпаер, Германская імперыя
Дата смерці	17 красавіка 1966(1966-04-17)[…] (86 гадоў)
Месца смерці	Базель, кантон Базель-Штат, Швейцарыя
Месца пахавання	Лангенарген[d]
Грамадзянства	Германія[…]
Жонка	Mathilde Vollmoeller-Purrmann[d]
Род дзейнасці	калекцыянер мастацтва, мастак, скульптар, графік, графічны дызайнер, рысавальнік, дзеяч выяўленчага мастацтва, мастацтвазнавец
Жанр	партрэт і графіка
Вучоба	Акадэмія Маціса[d]
Мастацкі кірунак	экспрэсіянізм
Член у	Баварская акадэмія прыгожых мастацтваў[d] Берлінскі сецэсіён[d]
Узнагароды	Берлінская мастацкая прэмія[d] (1955) ганаровае грамадзянства[d] (2 мая 1950)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ганс Марсіліус Пурман (ням.: Hans Marsilius Purrmann; 10 красавіка 1880, Шпаер — 17 красавіка 1966, Базель) — нямецкі мастак, графік, тэарэтык мастацтва і калекцыянер.

Жыццё і творчасць

Г.Пурман пачаў вывучаць жывапіс у майстэрні бацькі, затым ён паступіў у Школу прыкладнога мастацтва Карлсруэ, з 1897 года — вучыцца ў Мюнхенскай акадэміі мастацтваў, у Франца фон Штука. Тут мастак знаёміцца ​​з Паўлем Клее, Васілём Кандзінскім і Альбертам Вайсгерберам. З апошнім Пуррмана звязвалі сяброўскую сувязь доўгія гады.

Пасля кароткачасовага знаходжання ў Берліне ў 1905 годзе, дзе да Пурмана прыйшоў першы поспех як жывапісцу і дзе ён, дзякуючы дапамозе Макса Лібермана, уступае ў Берлінскі сэцэсіён, мастак у 1906 з’язджае ў Парыж. Тут ён сустракае свайго сябра Альберта Вайсгербера і мастака Рудольфа Леві, знаёміцца ​​з Оскарам Молем і Тэадорам Хойсам, будучым прэзідэнтам ФРГ. Будучы прыняты ў мастацкіх салонах французскай сталіцы, Г. Пурман у доме ў Гертруды Стайн заводзіць таксама знаёмства з П. Пікаса і А. Мацісам. Стаўшы адным з вучняў Маціса, Г. Пурман удзельнічаў у працы акадэміі Маціса, будучы яе адміністратарам. Дзякуючы дапамозе Маціса ў Пурмана сфармаваўся свой, асаблівы мастацкі стыль, у якім таксама адгадваюцца ўплывы такіх майстроў, як Поль Сезан і П’ер Агюст Рэнуар. Пасля ў яго жывапісе ўлоўліваецца і ўздзеянне экспрэсіянізму, кубізму і абстрактнага жывапісу.

У 1912 годзе Пуррман ажэніцца з мастачкай Мацільдай Фальмёлер, з якой да пачатку Першай сусветнай вайны жыве ў Парыжы. Вярнуўшыся ў Нямеччыну, сям’я Пурман з 1916 па 1935 год пражывае ў Берліне, у 1923—1928 гадах — Рыме. З 1921 года яны кожнае лета праводзяць на Бодэнскім возеры, дзе здымаюць домік. У гэты перыяд мастак піша серыю яркіх, маляўнічых краявідаў.

Пасля прыходу ў Германіі да ўлады нацыянал-сацыялістаў творы Г. Пурмана былі прылічаны да дэгенератыўнага мастацтва. У сувязі з яго ўдзелам у 1935 годзе ў мерапрыемствах, звязаных з пахаваннем Макса Лібермана ў Берліне, Пуррман быў вымушаны пакінуць Германію. Пасяліўшыся са сваёй жонкай у Фларэнцыі, мастак становіцца кіраўніком Віла Рамана, ператварыўшы яе ў культурны цэнтр эміграваўшых з нацысцкай Германіі дзеячаў мастацтва, сярод якіх былі Генрых Штэйнер, Эмі Рэдэр, Рудольф Леві, Хейнц Батке і інш.

У 1943 годзе памірае Мацільда ​​Фальмёлер-Пурман, і майстар упадае ў сур’ёзны творчы і псіхалагічны крызіс. Пасля падзення праўлення Мусаліні і акупацыі значнай часткі Італіі нямецкімі войскамі ён з’язджае ў Швейцарыю, і з 1944 жыве ў мястэчку Мантаньяла, у кантоне Цічына. Тут ён сябруе з пісьменнікам Германам Гесэ, мастаком Гюнтэрам Бёмерам і інш.