Джон Мішук
Джон Мішук | ||
Агульная інфармацыя | ||
Нарадзіўся | 29 верасня 1940 (83 гады) | |
Грамадзянства | ||
Пазіцыя | Абаронца | |
Рост | 185 см | |
Вага | 87 кг | |
Хват | леварукі ўдар[d] | |
Клубная кар’ера* | ||
1958—1960 | Гамільтан Тайгер Кабс[d] | |
1960—1961 | Гамільтан Рэд Уінгс[d] | |
1961—1963 | Эдмантан Флаерз[d] | |
1963 | Пітсбург Хорнетс[d] | |
1963—1964 | Дэтройт Рэд Уінгз | |
1964 | Пітсбург Хорнетс[d] | |
1965 | Чыкага Блэкхокс | |
1965—1967 | Сент-Луіс Брэйвс[d] | |
1967—1969 | Філадэльфія Флаерз | |
1969—1970 | Мінесота Норд Старз[d] | |
1969—1970 | Аява Старз[d] | |
1970—1974 | Сан-Дыега Галз[d] | |
1974—1975 | Мічыган Стэгс[d] | |
1975—1977 | Калгары Каўбойз[d] | |
1977—1978 | Сан-Францыска Шэмракс[d] | |
1978—1979 | Сан-Дыега Хоўкс[d] |
Джон Мішук, Ян Мішук (англ.: John Miszuk; нар. 29 верасня 1940, в. Налібакі, цяпер Стаўбцоўскі раён, Беларусь) — канадскі хакеіст беларускага паходжання. Першы хакеіст з Беларусі ў НХЛ[1].
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Нарадзіўся ў вёсцы Налібакі ў 1940 годзе. У 1943 годзе нацысты вёску спалілі, а жыхароў вывезлі на прымусовыя працы ў Нямеччыну. Пасля вайны сям’я з нямецкіх лагераў пераязджае ў Канаду. У 1950 годзе туды пераехаў бацька Джона, які неўзабаве знайшоў працу на грыбной ферме. Пасля ён вярнуўся па астатнюю сям’ю і перавёз усіх у Гамільтан (Антарыа). Па вайне ў Гамільтан пераехала і шмат іхніх знаёмых з Налібак.
Джон пачаў гуляць у хакей ва ўзросце 10 год. У 13 год ён стаў гуляць за мясцовыя юніёрскія клубы, а яшчэ праз 7 год дэбютаваў у наймацнейшай хакейнай лізе свету — НХЛ — у складзе амерыканскай каманды «Дэтройт Рэд Уінгз». У наступныя 7 год абаронца Мішук правёў 237 гульняў (7 галоў, 39 перадач) у складзе чатырох каманд Нацыянальнай хакейнай лігі — апроч «Дэтройта», гэта «Чыкага Блэкхокс», «Філадэльфія Флаерз» і «Мінесота Норд Старз». Ён таксама згуляў больш за 200 матчаў у іншай прафесійнай хакейнай лізе WHA, якая ў 1970-я гады канкурыравала з НХЛ. У 37 гадоў Джон Мішук сышоў з прафесіянальнага хакею. Пасля выступаў у клубе ветэранаў.
У пасляспартовым жыцці пайшоў у бізнэс. Спачатку працаваў у Сан-Дыега ў рэстаране. А ў 1980 годзе вярнуўся ў Канаду і сам адкрыў па франшызе рэстаран хуткага абслугоўвання.
У 2019 годзе наведаў родную вёску праз 76 год пасля ад’езду. У чэрвені ён разам з дочкамі Кэтлін і Мэры і ўнучкай Гэйлі прыехаў у Беларусь на тры дні[2].