Дзейнасць ПВК «Вагнер» у Лівіі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Асноўныя артыкулы: Грамадзянская вайна ў Лівіі (2014—2020) і Дзейнасць ПВК «Вагнер» у Афрыцы

З 2018 года на тэрыторыі Лівіі дзейнічала расійская ПВК «Вагнер»[1]. Замежнікі аказвалі падтрымку Лівійскай нацыянальнай арміі (ЛНА), лаяльнай Палаце прадстаўнікоў. Паралельна з наймітамі ў краіне працавалі прадстаўнікі Галоўнага ўпраўлення Генштаба УС РФ  (руск.) (бел.[2].

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

У кастрычніку 2018 года брытанскі таблоід The Sun паведаміў, што ў Бенгазі і Табруку з’явіліся дзве расейскія базы. Як сцвярджалася, аб’екты былі створаны пад прыкрыццём групы Вагнера для дзейнасці агентаў ГРУ і байцоў спецназа. Расіяне выконвалі функцыі ваенных саветнікаў[1][3].

Кіраўнік кантактнай групы па ўнутрылівійскім урэгуляванні Леў Дзяньгоў заявіў, што гэтыя паведамленні не «адпавядаюць рэчаіснасці»[4][5]. МЗС Расіі таксама адмаўляла факт прысутнасці груп Вагнера ў краіне[6].

4 лютага 2020 года генеральны сакратар ААН Антоніу Гутэрыш заявіў, што арганізацыя не знайшла пацверджанняў прысутнасці наймітаў ПВК «Вагнер» у Лівіі. За месяц да гэтага прэзідэнт Расіі Уладзімір Пуцін заявіў, што калі ў Лівіі і ёсць расійскія грамадзяне, то яны не прадстаўляюць інтарэсы дзяржавы і грошай ад яе не атрымліваюць[7]. У пачатку чэрвеня войскі УНЗ узялі ў палон чатырох расійскіх наймітаў. Факт наяўнасці палонных расіян прызнаў і МЗС Расіі[8].

Кантынгент[правіць | правіць зыходнік]

Да пачатку сакавіка 2019 года ў Бенгазі, паводле крыніц у брытанскім урадзе, знаходзіліся каля 300 супрацоўнікаў ПВК «Вагнер»[9]. У сярэдзіне лістапада Кангрэс ЗША ацаніў колькасць сіл наймітаў у 1400 чалавек[10]. Прадстаўнікі УНЗ задакументавалі прысутнасць у краіне ад 600 да 800 «вагнераўцаў»[11]. У іх лік уваходзілі 25 пілотаў, інструктараў і дапаможны персанал. Лётчыкі выконвалі заданні на пераабсталяваных знішчальніках-бамбардзіроўшчыкаў ЛНА Су-22[10].

7 мая 2020 года прадстаўнікі ААН выступілі з заявай аб прысутнасці супрацоўнікаў ПВК «Вагнер» у Лівіі. Па іх інфармацыі, на той момант у краіне знаходзіліся ад 800 да 1200 яе наймітаў. Па даных ананімнай крыніцы, расіяне дапамагалі сілам Халіфа Хафтара з абслугоўваннем і рамонтам тэхнікі, а таксама ўдзельнічалі ў баявых аперацыях: аказвалі падтрымку ў якасці наводчыкаў артылерыі і авіяцыі, снайпераў і спецыялістаў па радыёэлектроннай барацьбе. Крыніцы ААН таксама ўсталявалі, што аператыўнікі з расійскай ПВК знаходзяцца ў Лівіі з кастрычніка 2018 года. Па іх ацэнцы, прысутнасць наймітаў істотна ўзмацніла армію Хафтара. Акрамя таго, сцвярджалася, што ў краіне прысутнічала і іншая прыватная ахоўная кампанія — «Расійскія сістэмы бяспекі». Яе спецыялісты ажыццяўлялі абслугоўванне і рамонт ваеннай авіяцыі[12].

Абвінавачванні[правіць | правіць зыходнік]

«Вагнераўцы», як паведамлялася, у шпіталі ў горадзе Эсбія за 50 км на поўдзень ад Трыпалі затрымалі і расстралялі траіх чалавек. Двум іншым ахвярам расіян удалося перажыць пакаранне смерцю[13].

23 красавіка 2020 года ўрад Фаіза Сараджа абвінаваціў расійскіх наймітаў з ПВК «Вагнер» у выкарыстанні нервова-паралітычнага газу ў раёне Салахадзін на поўдні Трыпалі[14].

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]

  1. ↑ а б Putin Plants Troops, Weapons in Libya to Boost Strategic Hold (англ.). Al Bawaba. Праверана 9 сакавіка 2023.
  2. ↑ Higgins, Andrew; Nechepurenko, Ivan (7 August 2018). "In Africa, Mystery Murders Put Spotlight on Kremlin's Reach". The New York Times. New York. Архівавана з арыгінала 31 January 2020. Праверана 8 August 2018.
  3. ↑ The Sun: Russia sends troops and missiles to east Libya and sets up two military bases | The Libya Observer. libyaobserver.ly (8 красавіка 2023). Праверана 10 красавіка 2023.
  4. ↑ Новый плацдарм: что известно о переброске российских военных в Ливию. РБК (9 кастрычніка 2018).
  5. ↑ Suchkov, Maxim. Analysis: Reports on Russian troops in Libya spark controversy. Al-Monitor (12 кастрычніка 2018).
  6. ↑ В МИД РФ опровергли сообщения о российских наемниках в Ливии
  7. ↑ ООН не нашла подтверждений наличия ЧВК «Вагнера» в Ливии Архівавана 5 лютага 2020.
  8. ↑ В Ливии при отступлении четверо наемников ЧВК Вагнера попали в плен
  9. ↑ Luhn, Alec; Nicholls, Dominic (3 March 2019). "Russian mercenaries back Libyan rebel leader as Moscow seeks influence in Africa". The Daily Telegraph. Архівавана з арыгінала 11 January 2022.
  10. ↑ а б "U.S. Warns Against Russia's Growing Role in Libya War". Bloomberg. 15 November 2019 – via www.bloomberg.com.
  11. ↑ Press, Maggie Michael, The Associated. Russian mercenaries backing militia commander trying to capture Tripoli, Libya and US officials say. Military Times (5 снежня 2019).
  12. ↑ ООН подсчитала бойцов ЧВК Вагнера в Ливии // Lenta.ru, 7 мая 2020
  13. ↑ Russian mercenaries in Libya: 'They sprayed us with bullets'. Middle East Eye.
  14. ↑ Российские наемники применили нервно-паралитический газ в Триполи(недаступная спасылка)
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Дзейнасць_ПВК_«Вагнер»_у_Лівіі&oldid=4595289"