Дзмітрый Аляксеевіч Глухоўскі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Дзмітрый Глухоўскі
руск.: Дмитрий Алексеевич Глуховский
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні Дзмітрый Аляксеевіч Глухоўскі
Дата нараджэння 12 чэрвеня 1979(1979-06-12)[1][2] (44 гады)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Альма-матар
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці пісьменнік, журналіст, раманіст, пісьменнік навуковай фантастыкі, сцэнарыст
Гады творчасці з 2005 года
Кірунак магічны рэалізм
Жанр раман, апавяданне, антыўтопія[d], постапакаліптыка[d] і навуковая фантастыка
Мова твораў руская
Дэбют Метро 2033
Прэміі

Eurocon 2007 — Лепшы дэбют,

Utopiales 2014 — Лепшы раман у жанры фэнтэзі
Подпіс Выява аўтографа
glukhovsky.ru (руск.)
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Глухоўскі.

Дзмітрый Аляксеевіч Глухоўскі (руск.: Дмитрий Глуховский; нар. 12 чэрвеня 1979) — расійскі карэспандэнт, журналіст, радыёвядучы, тэлевядучы і пісьменнік.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Дзмітрый Глухоўскі нарадзіўся ў Маскве у раёне Строгіна. Атрымаў пачатковую адукацыю ў маскоўскай школе ім. В. Д. Паленава з паглыбленым вывучэннем французскай мовы на Спасапяскоўскай пляцоўцы. Чатыры з паловай года жыў і вучыўся ў Ізраілі, працаваў у Нямеччыне і ў Францыі. Быў карэспандэнтам у Ізраілі і Абхазіі, працаваў на «Радыё Расіі», у тэлерадыёкампаніі «Deutsche Welle», на каналах «Euronews» і «Russia Today» у статусе карэспандэнта крамлёўскага пула. З 2008 года радыёвядучы станцыі «Маяк». З сакавіка 2009 года быў вядучым навукова-папулярнай перадачы «Фантастычны сняданак» на інтэрнэт-канале PostTV.

Валодае пяццю замежнымі мовамі (ангельская, французская, нямецкая, іспанская, іўрыт). Дэбютаваў як сеткавы пісьменнік з постапакаліптычным раманам «Метро 2033», часткі якога рэгулярна выкладваліся ў Інтэрнэце на сайце m-e-t-r-o.ru, атрымаўшы, такім чынам, адзнаку ў самага шырокага круга чытачоў. Тэкст рамана таксама быў змесцаваны ў некалькіх буйных сеткавых бібліятэках і ў Жывым часопісе аўтара.

У 2005 годзе яго раман, які атрымаў у канчатковай рэдакцыі назву «Метро 2033», быў апублікаваны ў выдавецтве «Эксмо», а ў 2007 годзе перавыданы выдавецтвам «Папулярная літаратура». Дзмітрый таксама з’яўляецца аўтарам апублікаваных у сетцы складанак аповядаў «Ноч», «Аповяды пра жывёл» і п’есы «INFINITA TRISTESSA»[3].

У 2007 годзе выйшаў новы раман аўтара — «Змярканне» (руск.: Сумерки). Як піша сам Глухоўскі, ён паспрабаваў зрабіць гэты твор як мага больш непадобным на дэбютны для таго, каб паказаць, што ён не аўтар аднаго твора. У выніку мы маем справу з раманам-метафарай, містыфікацыяй, па словах аўтара, замаскіраванай пад трылер.

10 сакавіка 2009 года Дзмітрый выпусціў сваю новую кнігу «Метро 2034»[4]. Па яго словах, гэта кніга — не працяг «Метро 2033», а паралельная гісторыя з іншымі героямі.

Улетку 2009 года Цімур Бекмамбетаў запрасіў Дзмітрыя прыняць удзел у адаптацыі мультфільма «9» для расійскага гледача. Апроч закадровага тэксту, Дзмітрый напісаў перадгісторыю да фільма[5].

У гэтым жа годзе Дзмітрый удзельнічаў у дубляжы фільма «Рок-хваля», дзе агучваў персанажа Саймана Свофарда[6].

У 2010 годзе Глухоўскі стаў адным з калумністаў праграмы «Инфомания» на тэлеканале «СТС»[7].

Вёў увесну 2010 года перадачу «Прэс-клуб XXI»[8].

У 2010 годзе ў выдавецтве АСТ выйшла чарговая кніга Глухоўскага — «Аповяды пра Радзіму». Як сказаў аўтар, «гэта гісторыя пачалася з часопіса „Рускі піянер“, куды галоўны рэдактар Андрэй Стальмахаў пару гадоў таму запрасіў мяне ў якасці калумніста»[9].

У 2013 годзе ў выдавецтве АСТ выйшаў новы раман Глухоўскага — «Будучыня».

Жанаты, ёсць дачка.

Бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Раманы

Зборнікі

  • Ноч (Збор аповядаў) (1998)
    • Ноч
    • Калі ты адзін
    • Ляці
    • Восем хвілін
  • Апавяданні пра жывёл (збор апавяданняў) (1998)
    • Гісторыя аднаго сабакі
    • Выпадак у заапарку
  • Апавяданні пра Радзіму (2010)
    • ТОМ 1 (2008—2010):
      • Чэ пачым
      • From Hell
      • Пратэз
      • Перад штылем
      • Добрая справа
      • Кожнаму сваё
      • Галоўнае навіны
      • Часам яны вяртаюцца
      • Utopia
      • Адна на ўсіх
      • З’ява
      • На дне
      • Deus Ex Machina
      • Да і пасля
    • ТОМ 2 (2011—2012):
      • Заклік
      • Куды дзявацца
      • Кармленне тайскіх сомікаў
      • Тэлефоннае права
      • Апенгеймер
      • Год за тры
      • Адкрыццё

Апавяданні

  • Infinita Tristessa (2005)
  • Канец дарогі (2006)
  • Пахаладанне (2008)
  • Адліга (2008)
  • Эвалюцыя (2008)
  • Вяртанне ў Кордаву (2010)
  • Дзеепрыметнік (2010)
  • Евангелле ад Арцёма (2011)
  • Ліфт (2011)
  • Прыгнечанне і выцясненне (2012)
  • Пакуль варта (2012)

Рознае

  • Дзённік навукоўца. Перадгісторыя да мультфільма 9 (2009)

Узнагароды і прэміі[правіць | правіць зыходнік]

  • Eurocon (ESFS Awards) / Encouragement Awards / Лепшы дэбют (2007)

Зноскі

  1. ↑ Дмитрий Глуховский // Internet Speculative Fiction Database — 1995. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ Dmitry Glukhovsky // Babelio — 2007.
  3. ↑ Дзмітрый Глухоўскі. Аповяды Архівавана 26 сакавіка 2010.
  4. ↑ Метро 2034 // Палярнае Змярканне. Часопіс Дзмітрыя Глухоўскага
  5. ↑ Лабараторыя // «9» афіцыйны сайт фільма Архівавана 22 жніўня 2010.
  6. ↑ Серафіма Скібюк. Піраты захапілі радыёстанцыю(недаступная спасылка). Дні.Ру (30 красавіка 2009). Архівавана з першакрыніцы 30 ліпеня 2014. Праверана 14 студзеня 2013.
  7. ↑ Инфомания // Тэлеканал СТС Архівавана 11 кастрычніка 2011.
  8. ↑ Запампаваць Прэс-клуб XXI. «Усе мы — лохі?» (2010) SATRip torrent :: NNM-Club.ru(недаступная спасылка)
  9. ↑ http://www.ozon.ru/context/detail/id/5382860/?from=wikiguide Інтэрв’ю да выхаду «Аповядаў пра Радзіму» АЗОН.Гід
  10. ↑ Online з Дзмітрыем Глухоўскім (руск.). YouTube (18 снежня 2013). Праверана 18 снежня 2013.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

commons: Дзмітрый Аляксеевіч Глухоўскі на Вікісховішчы
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Дзмітрый_Аляксеевіч_Глухоўскі&oldid=4483842"