Лазар Веніямінавіч Шарашэўскі

Лазар Веніямінавіч Шарашэўскі
Лазар Веніямінавіч Шарашэўскі
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	5 студзеня 1926
Месца нараджэння	Кіеў, УССР, СССР;
Дата смерці	15 студзеня 2008 (82 гады)
Месца смерці	Масква, Расія;
Пахаванне	Ваганькаўскія могілкі;
Грамадзянства	СССР; Расія;
Альма-матар	Ніжагародскі дзяржаўны ўніверсітэт імя М. І. Лабачэўскага (1958);
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	паэт, перакладчык
Мова твораў	руская
Грамадская дзейнасць
Член у	Саюз пісьменнікаў СССР;
Прэміі	Залатое цяля[d]

Ла́зар Веніямі́навіч Шарашэ́ўскі (укр.: Лазар Веніамінович Шерешевський; 5 студзеня 1926, Кіеў — 15 студзеня 2008, Масква) — расійскі паэт, перакладчык.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Бацька Лазара Веніямін Аронавіч нарадзіўся ў Навагрудку. Пад канец XIX стагоддзя сям’я дзеда Веніяміна пераехала пад Кіеў^[1]. Дзед з боку маці паходзіў з Мазыра, бабуля — з Пінску. У 1938 бацька Лазара быў арыштаваны, а пасля расстраляны^[2].

Лазар навучаўся ў сярэдняй школе № 44 Кіева. У 1930-я належаў да кола маладых кіеўскіх паэтаў, у які ўваходзілі Якаў Хялемскі, Іван Ялагін, Рыталій Заслаўскі, Навум Каржавін.

У пачатку Вялікай Айчыннай вайны эвакуіраваны ў Горкаўскую вобласць, адкуль у 1943, пасля скончыўшы дзевяць класаў сярэдняй школы, пайшоў у Чырвоную армію, удзельнічаў у баявых дзеянняў на Паўночна-Заходнім фронце. У 1944 па даносе быў арыштаваны і па абвінавачанні ў антысавецкай агітацыі прыгавораны да 5 гадоў лагераў з паражэннем у правах. Зняволенне адбываў у Бяскуднікаўскім лагеры (Комі АССР), дзе працаваў на будаўніцтве 501-й Запалярнай дарогі.

Пасля вызвалення жыў у Салехардзе, дзе пазнаёміўся з будучай жонкай. Каб ажаніцца, Геля мусіла выйсці з партыі^[3].

Па смерці Сталіна ў 1953 Шарашэўскія пераехалі ў Горкі, дзе Лазар скончыў гістарычна-філалагічны факультэт Горкаўскага ўніверсітэта (1958).

Працаваў у рэдакцыях, пасля на творчай працы. З 1971 — у Маскве^[4].

Член Саюза пісьменнікаў СССР (1966). Лаўрэат прэміі часопіса «Літва літаратурная» (1980).

Пахаваны ў Маскве на Ваганькаўскіх могілках.

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Друкавацца пачаў з 1955 года. Перакладаў на рускую мову вершы Эдуардаса Межалайціса, Юстынаса Марцінкявічуса, Кайсына Куліева, Геворга Эміна, Дэборы Хайкінай^[4].

Паэзія[правіць | правіць зыходнік]

Дороги дальние. Горький, 1958
Доверие: Стихи. Горький, 1966
Созвездие весов: Стихи. Горький, 1969
Преломление. М., 1993
Да, и я прошагал войной. М., 1995
Перемещенье сроков: Стихи. М., 1996

Пераклады[правіць | правіць зыходнік]

Шахмурзаев С. Стихи. Нальчик, 1975
Сулейманов А. С. Симфония гор: Стихи и поэмы. Грозный, 1977
Межелайтис Э. Пантомима: Стихи. М., 1980

Зноскі

↑ Лазарь Шерешевский.. Киев далёкий, Киев довоенный (руск.). Институт иудаики. Праверана 13 жніўня 2012.(недаступная спасылка)
↑ Киевский календарь (руск.). Праверана 13 жніўня 2012.
↑ Алина Чадаева. Но жаль того огня… // Литературная Россия. — 28 сакавіка 2008. — № 13.
↑ ^а ^б ШЕРЕШЕВСКИЙ Лазарь Вениаминович (руск.). Российская еврейская энциклопедия (30 жніўня 2009). Праверана 13 жніўня 2012.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

«Усмешка бытия». Лазарь Шерешевский: Жизнь и творчество. — М., 2011.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Мемуары аўтара пра час, калі ён быў вязнем сралінскага лагера Архівавана 25 кастрычніка 2012. (руск.)
Век перакладу (руск.)
А. Чадаева. Но жаль того огня… <Памяти Л. Шерешевского> (руск.)
Кіеў далёкі, Кіеў даваенны(недаступная спасылка) (руск.)
Будоўля № 503 Архівавана 25 кастрычніка 2012. (руск.)

[judaica-1] Лазарь Шерешевский.. Киев далёкий, Киев довоенный (руск.). Институт иудаики. Праверана 13 жніўня 2012.(недаступная спасылка)

[2] Киевский календарь (руск.). Праверана 13 жніўня 2012.

[litrus-3] Алина Чадаева. Но жаль того огня… // Литературная Россия. — 28 сакавіка 2008. — № 13.

[rujen-4] а ^б ШЕРЕШЕВСКИЙ Лазарь Вениаминович (руск.). Российская еврейская энциклопедия (30 жніўня 2009). Праверана 13 жніўня 2012.

[1]

[2]

[3]

[4]