Мікалай Іванавіч Шмаргун

Мікалай Іванавіч Шмаргун
Мікалай Іванавіч Шмаргун
Дата нараджэння	13 студзеня 1913
Месца нараджэння	Рубцы[d], Q16723630?, Ізюмскі павет[d], Харкаўская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	30 студзеня 1944 (31 год)
Месца смерці	Мазыр, Палеская вобласць, БССР, СССР;
Месца пахавання	Мазыр;
Прыналежнасць	СССР
Званне	чырвонаармеец
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна;
Узнагароды і званні	;

Мікалай Іванавіч Шмаргун(13 студзеня 1913 — 30 студзеня 1944) — чырвонаармеец, камандзір разліку супрацьтанкавай стрэльбы, Герой Савецкага Саюза.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся Мікалай Іванавіч Шмаргун у вёсцы Рубцэва Лыманскага раёна Данецкай вобласці 13 студзеня 1913 года. У сям'і было пяцёра дзяцей, чатыры дачкі — Галя, Маруся, Люба і Фрося, адзін сын — Мікалай.

Да вайны Мікалай Іванавіч працаваў у міліцыі на чыгуначнай станцыі горада Рубежнае Луганскай вобласці. Тут ён пазнаёміўся са сваёй будучай жонкай Таццянай Уладзіміраўнай, тады яшчэ маладой дзяўчынай, якая пасля заканчэння Сталінскай школы прадаўцоў горада Данецка была накіравана на працу ў Рубежнае. Праз тыдзень пасля іх знаёмства яны пажаніліся. Праз год нарадзіўся сын — Анатоль, за якім дапамагала даглядаць яе сястра, Марыя Уладзіміраўна, пакуль маладыя бацькі былі на працы. На другі дзень пасля пачатку вайны немцы напалі на горад. Адправіўшы сям'ю ў Новапскоў, міліцыянер Мікалай Іванавіч застаўся байцом батальёна народнага апалчэння.

У ліпені 1942 года ён трапіў у Новапскоў. Але ў гэты час на пасёлак напалі немцы. Пачалася акупацыя. Пасля вызвалення Новапскова 28 студзеня 1943 года Мікалай Іванавіч быў накіраваны на фронт у дзеючую армію. Быў камандзірам разліку супрацьтанкавай стрэльбы 7-га гвардзейскага знішчальна-супрацьтанкавага дывізіёна 7-га гвардзейскага кавалерыйскага корпуса на Цэнтральным фронце.

У ноч на 27 верасня 1943 Шмаргун Мікалай Іванавіч са сваім разлікам першым пачаў пераправу праз Дняпро. Пасярод ракі бранябойшчыкі загінулі. Мікалай Іванавіч, перакінуўшы на спіну аўтамат, ўчапіўся за бервяно, якое было непадалёк, і паплыў да берага. За ім пайшлі і іншыя бранябойшчыкі, але да берага дайшлі нямногія. Адважны воін першым дабраўся да берага, закідаў гранатамі варожую траншэю, захапіў яе і з гэтай пазіцыі агнём забяспечваў фарсіраванне ракі таварышамі. За гэты подзвіг Мікалай Іванавіч указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 15 студзеня 1944 года быў удастоены звання Героя Савецкага Саюза^[1].

Памёр ад ран праз 15 дзён пасля ўказа — 30 студзеня 1944 года. Пахаваны ў горадзе Мазыр Гомельскай вобласці (Беларусь).

Памяць[правіць | правіць зыходнік]

Імем Мікалая Іванавіча Шморгуна названая адна з вуліц Новапскова.
На тэрыторыі Брацкай магілы пгт. Новапскоў устаноўлены мемарыяльныя дошкі Героям Савецкага Саюза, жыхарам Новапскоўшчыны, сярод якіх ёсць і Н. І. Шмаргун.

Зноскі

↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза генералам, офицерскому, сержантскому и рядовому составу Красной Армии» от 15 января 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1944. — 23 января (№ 4 (264)). — С. 1.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Рунов В. А. Новопсков и его окрестности. Ист-факт. 2002.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Ігар Сердзюкоў. Шмаргун, Мікалай Іванавіч. Сайт «Героі краіны». Праверана 10 сакавіка 2016.

Герой Радянського Союзу Шмаргун Мікола Іванович Архівавана 27 чэрвеня 2006..
Герои Советского союза, которые погибли при освобождении Мозырщины Архівавана 15 чэрвеня 2013..
Видатні громадяни Новопсковщини(недаступная спасылка).

[1] Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза генералам, офицерскому, сержантскому и рядовому составу Красной Армии» от 15 января 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1944. — 23 января (№ 4 (264)). — С. 1.

[1]