Мікалай Ягоравіч Матукоўскі

Мікалай Ягоравіч Матукоўскі
Мікалай Ягоравіч Матукоўскі
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	12 верасня 1929
Месца нараджэння	Калюціна[d], Расонскі раён, Полацкая акруга, БССР, СССР;
Дата смерці	28 верасня 2001 (72 гады)
Месца смерці	Мінск, Беларусь;
Грамадзянства	СССР; Беларусь;
Альма-матар	аддзяленне журналістыкі філалагічнага факультэта БДУ (1956);
Месца працы	Звязда; Першы Нацыянальны канал Беларускага радыё; Рэпертуарна-рэдакцыйная калегія Упраўлення культпрасветустаноў Міністэрства культуры БССР[d]; Известия[d]; Рэспубліка; Нацыянальны акадэмічны тэатр імя Янкі Купалы;
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	драматург, журналіст, сцэнарыст
Мова твораў	беларуская і руская
Грамадская дзейнасць
Член у	Саюз пісьменнікаў СССР;
Прэміі
Узнагароды	;

Мікалай Ягоравіч Матуко́ўскі^[1] (12 верасня 1929, в. Калюціна, Расонскі раён, Віцебская вобласць — 28 верасня 2001) — беларускі драматург. Заслужаны работнік культуры БССР (1977)^[1].

Біяграфія

Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. Скончыў Тродавіцкую сярэднюю школу (1950), працаваў загадчыкам аддзела кадраў і аргработы Расонскага райкама камсамола, літсупрацоўнікам раённай газеты «Сацыялістычная праца». Скончыў завочнае аддзяленне факультэта журналістыкі Беларускага дзяржаўнага ўніверстітэта (1956). У 1952—1960 гадах — літработнік, потым загадчык аддзела літаратуры і мастацтва газеты «Звязда», у 1960—1964 гадах — галоўны рэдактар літаратурна-драматычнага вяшчання Беларускага радыё, у 1964—1966 гадах — галоўны рэдактар рэпертуарна-рэдакцыйнай калегіі Міністэрства культуры БССР. З 1966 года — уласны карэспандэнт, у 1970—1993 гадах — загадчык Беларускага аддзялення рэдакцыі газеты «Известия». У 1993—1995 гадах — працаваў у газеце «Рэспубліка». У 1995—1998 гадах — кіраўнік літаратурнай часткі Нацыянальнага акадэмічнага тэатра імя Янкі Купалы.

Творчасць

Літаратурную працу пачаў у 1952 года. Пісаў на рускай і беларускай мовах. Аўтар п’ес «Мужчына, будзь мужчынам!» (пастаўлена ў 1966), «Тры дні і тры ночы» (пастаўлена ў 1967), «Амністыя» (1971, пастаўлена ў 1970, асобнае выданне ў 1972, аднайменны кінафільм у 1982), «Апошняя інстанцыя» (1976, пастаўлена ў 1974), «Наследны прынц» (1976, пад назвай «Наследнік» пастаўлена ў 1976), «Мошенник поневоле» (паводле рамана М. Ларні «Чацвёрты пазванок», пастаўлена ў 1978), «Паядынак» (1985, пастаўлена ў 1985), «Мудрамер» (апублікавана і пастаўлена ў 1987). Аўтар зборнікаў «П’есы» (1979) і «Мудрамер» (1989). Напісаў сцэнарый мастацкага кінафільма «Сын старшыні» (пастаўлены ў 1976), тэлефільмаў «Траянскі конь» (пастаўлены ў 1980), «Мудрамер» (пастаўлены ў 1989), а таксама некалькіх сцэнарыяў дакументальных тэле- і кінафільмаў. Выдаў дакументальную аповесць пра Мінскае падполле 1941—1944 гадоў «Мінск» (1982), кнігу публіцыстыкі, эсэ «Чужая беда» (1987).

Прызнанне

Ордэн Дружбы народаў
Член Саюза пісьменнікаў СССР (з 1971).
Узнагароджаны медалямі.
Заслужаны работнік культуры БССР (1977).
Лаўрэат прэміі Саюза журналістаў СССР (1984)
Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі БССР (1988) за п’есу «Мудрамер».

Зноскі

↑ ^а ^б Беларусь 1995.

Літаратура

Матукоўскі Мікалай // Беларускія пісьменнікі: Біябібліяграфічны слоўнік. У 6 т. / пад рэд. А. І. Мальдзіса. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 1992—1995.
Матукоўскі Мікалай // Беларускія пісьменнікі (1917—1990): Даведнік / Склад. А. К. Гардзіцкі. Нав. рэд. А. Л. Верабей. — Мн.: Мастацкая літаратура, 1994. — 653 с.: іл. — 22 000 экз. — ISBN 5-340-00709-X.
Матуко́ўскі Мікалай Ягоравіч // Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 469. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.

[FOOTNOTEБеларусь1995-1] а ^б Беларусь 1995.

[1]