Павел Яўгенавіч Лукомскі

Павел Яўгенавіч Лукомскі
Павел Яўгенавіч Лукомскі
Дата нараджэння	11 (23) ліпеня 1899
Месца нараджэння	Сувораўскі штаб[d], Беластоцкі павет, Гродзенская губерня, Літоўскае генерал-губернатарства, Расійская імперыя;
Дата смерці	8 красавіка 1974 (74 гады)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР;
Месца пахавання	Новадзявочыя могілкі;
Грамадзянства	Расійская імперыя; СССР;
Род дзейнасці	навуковец
Навуковая сфера	кардыялогія
Месца працы	Першы маскоўскі дзяржаўны медыцынскі ўніверсітэт імя І. М. Сечанава[d]; Чалябінскі медыцынскі інстытут[d]; 2-і Маскоўскі дзяржаўны медыцынскі інстытут імя М. І. Пірагова;
Навуковая ступень	доктар медыцынскіх навук
Навуковае званне	прафесар, акадэмік АМН СССР
Альма-матар	Першы маскоўскі дзяржаўны медыцынскі ўніверсітэт імя І. М. Сечанава[d] (1923);
Навуковы кіраўнік	Д. Д. Плятнёў, Д. А. Бурмін
Партыя	КПСС;
Прэміі

Павел Яўгенавіч Луко́мскі (11 (23) ліпеня 1899 — 8 красавіка 1974) — савецкі ўрач-тэрапеўт, кардыёлаг і педагог. Доктар медыцынскіх навук, прафесар. Акадэмік Акадэміі медыцынскіх навук СССР (1963). Заслужаны дзеяч навукі РСФСР (1967). Герой Сацыялістычнай Працы (1969).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

П. Я. Лукомскі нарадзіўся ў мястэчку Сувораўскі штаб (у сучаснай Гродзенскай вобласці Беларусі). У 1923 годзе скончыў медыцынскі факультэт Маскоўскага ўніверсітэта. У 1923—1926 гг. праходзіў ардынатуру, пасля яе застаўся на кафедры шпітальнай тэрапіі. У 1927 годзе асістэнт, потым кіраўнік кафедры факультэцкай тэрапіі і прапеўдэтыкі ўнутраных хвароб, з 1943 г. прафесар. Да 1949 г. працаваў у Чалябінскім медыцынскім універсітэце. З 1949 г. загадчык кафедрай факультэцкай тэрапіі і адначасова галоўны тэрапеўт Міністэрства аховы здароўя СССР. З 1953 г. П. Я. Лукомскі — загадчык кафедрай шпітальнай тэрапіі 2-га Маскоўскага медыцынскага інстытута (сучасны Расійскі нацыянальны даследчы медыцынскі інстытут імя М. І. Пірагова).

Памёр П. Я. Лукомскі 8 красавіка 1974 г. Пахаваны на Новадзявочых могілках у Маскве.

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

П. Я. Лукомскаму належаць працы па этыялогіі гіпертанічнай хваробы, атэрасклерозу і іншых сардэчна-сасудзістых захворванняў. Апублікаваў больш за 170 навуковых прац, у т.л. 4 манаграфіі. Узначальваў Навуковы Савет па сардэчна-сасудзістым захворванням пры Прэзідыуме Акадэміі медыцынскіх навук СССР. З'яўляўся адным з арганізатараў і першым старшынёй Усесаюзнага кардыялагічнага таварыства, з 1966 года — галоўным рэдактарам часопіса «Кардыялогія».

Узнагароды і званні[правіць | правіць зыходнік]

Медаль «Серп і Молат» Героя Сацыялістычнай працы
2 ордэны Леніна
Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга
Дзяржаўная прэмія СССР 1969 г.
медалі
Заслужаны дзеяч навукі РСФСР
Ганаровы член навуковых кардыялагічных таварыстваў ГДР, ПНР, ЗША.

памяць[правіць | правіць зыходнік]

У горадзе Чалябінску мемарыяльная дошка на доме, у якім жыў П. Я. Лукомскі.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 9: Кулібін — Малаіта / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 9. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0155-9 (т. 9). — С. 365.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Павел Яўгенавіч Лукомскі на сайце «Героі краіны»
Гісторыя кафедры шпітальнай тэрапіі № 1 Расійскага нацыянальнага даследчага медыцынскага інстытута імя М. І. Пірагова Архівавана 22 снежня 2016. (руск.)
Степанова А. Е. П. Е. Лукомский (К 100-летию со дня рождения) // Кардиология, 1999. — № 9. — С. 4—7.(недаступная спасылка) (руск.)