Падзевічы
Вёска
Падзевічы 
Падзевічы на карце Беларусі ±   | ||||||||||||||||||||
Падзе́вічы[1] (трансліт.: Padzievičy, руск.: Падевичи) — вёска ў Бялыніцкім раёне Магілёўскай вобласці. Уваходзіць у склад Запольскага сельсавета.
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
Вёска Падзевічы ўпамінаецца ў складзе маёнтка Цехцін бялыніцкіх кармялітаў у другой палове XVIII ст.[2] Пасля другога падзелу Рэчы Паспалітай апынулася ў Расійскай імперыі.
25 сакавіка 1918 года тэрыторыя абвяшчалася часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. 1 студзеня 1919 года ўключана ў склад Беларускай ССР, аднак да пачатку лютага прызнана часткай РСФСР. У сакавіку 1924 года вёска вернута ў склад БССР, з 17 ліпеня 1924 года ў Бялыніцкім раёне Магілёўскай акругі (да 26 ліпеня 1930 года), з 20 лютага 1938 года ў Магілёўскай вобласці.
У Вялікую Айчынную вайну з ліпеня 1941 года да 27 чэрвеня 1944 года акупіравана нямецкімі войскамі. У вёсцы базіраваўся нямецкі апорны пункт, які быў разгромлены сумесна 121-м і 113-м партызанскімі палкамі[3][4].
Зноскі
- ↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Магілёўская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2007. — 406 с. — ISBN 978-985-458-159-0. (DJVU)
- ↑ Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Бялыніцкага р-на. — Мн., 2000. С. 41 — 59
- ↑ Партызанскі полк 121-ы імя А. М. Касаева // Беларусь у Вялікай Айчыннай вайне, 1941—1945: Энцыкл. / Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1990. — С. 477. — 680 с. — 20 000 экз. — ISBN 5-85700-012-2.
- ↑ Партызанскі полк 113-ы // Беларусь у Вялікай Айчыннай вайне, 1941—1945: Энцыкл. / Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1990. — С. 477. — 680 с. — 20 000 экз. — ISBN 5-85700-012-2.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Падзевічы
