Партызанская брыгада «За Савецкую Беларусь» (Я. Дз. Васюцін)
| Партызанская брыгада «За Савецкую Беларусь» | |
|---|---|
| Гады існавання | 1944 |
| Краіна |
 СССР Беларуская ССР |
| Падпарадкаванне | Беларускі штаб партызанскага руху |
| Уваходзіць у | Івянецкае партызанскае злучэнне |
| Тып | партызаны |
| Функцыя | змаганне з акупантамі |
| Колькасць | 962 партызан (6.7.1944) |
| Дыслакацыя | Валожынскі і Радашковіцкі раёны |
| Войны |
Другая сусветная вайна Вялікая Айчынная вайна |
| Камандзіры | |
| Вядомыя камандзіры | Я. Дз. Васюцін |
Партызанская быгада «За Савецкую Беларусь» — партызанская брыгада, створаная ў студзені 1944 года на базе атрадаў вылучаных партызанскай брыгадай імя В. П. Чкалава. Дзейнічала на акупіраванай тэрыторыі Валожынскага і Радашковіцкага раёнаў. 6 ліпеня 1944 года брыгада (962 партызаны, 5 атрадаў) злучылася з Чырвонай Арміяй.
Склад[правіць | правіць зыходнік]
Брыгада была створана на базе атрадаў імя Кірава (арганізаваны ў снежні 1942 года ў Івянецкім раёне з групы ваеннаслужачых на чале з Я. Дз. Васюціным), «За Савецкую Беларусь» (арганізаваны ў маі 1943 года), імя Андрэева (арганізаваны ў маі 1943), вылучаных партызанскай брыгадай імя В. П. Чкалава. У склад брыгады ўваходзілі:
- атрад імя Кірава;
- атрад «За Савецкую Беларусь»;
- атрад імя Андрэева;
- атрад «Штурм»;
- рэзервовы атрад.
Камандаванне[правіць | правіць зыходнік]
Камандзір[правіць | правіць зыходнік]
Камісар[правіць | правіць зыходнік]
- С. М. Плахін
Начальнік штаба[правіць | правіць зыходнік]
- А. С. Раманаў
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
Партызаны вялі баявыя дзеянні на чыгуначных участках Ліда — Маладзечна, Мінск — Маладзечна. У лютым — сакавіку 1944 года зрабілі больш за 20 дыверсій, падарвалі 16 эшалонаў і чыгуначны мост. Утрымлівалі паўночную граніцу Івянецка-Налібоцкай партызанскай зоны. У ліпені 1943 года атрад імя Кірава веў абарончыя баі з карнікамі, у кастрычніку правёў сустрэчны бой з ворагам, які спрабаваў прарвацца да пасадачнай авіяпляцоўкі. У сакавіку 1944 года брыгада разбіла 7 нямецкіх апорных пунктаў у Радашковіцкім і іншых раёнах. 1 ліпеня 1944 года брыгада перарэзала дарогі Ракаў — Валожын, Гарадок — Валожын, па якіх адступаў праціўнік.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Беларусь у Вялікай Айчыннай вайне, 1941—1945: Энцыкл. / Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1990. — 680 с. — 20 000 экз. — ISBN 5-85700-012-2.