Пядань
Вёска
Пядань
Пядань на карце Беларусі ±   |
Пяда́нь[1] (трансліт.: Piadań, руск.: Пядань) — вёска ў Барысаўскім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Мсціжскага сельсавета.
Назва[правіць | правіць зыходнік]
Назва паселішча паходзіць ад назвы ракі, засведчанай як «Пя́дынка» (< Пя́дынь)[2], — вёска стаіць на яе вярхах. На ранейшых картах і вёска, і рака пазначаліся як «Пядынь».
Рачная назва балцкага паходжання. Тапанімічны аналаг — пруская назва Pendelythen / Pindelithen таго ж кораня Pend-[3].
Звязаная з літоўскім pendėti, pindėti «сохнуць, парахнець; слабець», pinda «спарахнелая рэч; ссохлая жывёла ці ссохлы чалавек».
Назва звязаная з тым, што рэчышча (або толькі вярхі рэчкі) у цяплейшую, сушэйшую пару года высыхала.
Балцкімі таксама з’яўляюцца як назва ракі Цна, у якую Пядынь уцякае, так і назвы іншых цнянскіх прытокаў рэк Ісга (таго ж паходжання, што і бярэзінская Сха), Макоўза, Лавоша[4].
Недалёка ад вытокаў Пядыні таксама выцякаюць бярэзінскія рэчкі з балцкімі назвамі Нідаль, Можніца, Мрай[5]. На Бярэзіне (як і на Сажы) Ул. Тапаровым адзначалася адмысловая канцэнтрацыя балцкіх гідронімаў.
Зноскі
- ↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU) — С. 80. Сустракаецца таксама варыянт Пя́дань
- ↑ П. Л. Маштаковъ. Списокъ рѣкъ днѣпровскаго бассейна. С.-Петербургъ, 1913. С. 96.
- ↑ В. Н. Топоров, О. Н. Трубачев. Лингвистический анализ гидронимов Верхнего Поднепровья. Москва, 1962. С. 203.
- ↑ В. Н. Топоров, О. Н. Трубачев. Лингвистический анализ гидронимов Верхнего Поднепровья. Москва, 1962. С. 189—190, 203.
- ↑ В. Н. Топоров, О. Н. Трубачев. Лингвистический анализ гидронимов Верхнего Поднепровья. Москва, 1962. С. 196, 198.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх
