Рыгор Рыгоравіч Арлоў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Рыгор Рыгоравіч Арлоў
А. І. Чорны (Чарноў). Партрэт графа Р. Р. Арлова. Медзь, эмаль. 7,2 х 5,3. Дзяржаўны Эрмітаж
А. І. Чорны (Чарноў). Партрэт графа Р. Р. Арлова.
Медзь, эмаль. 7,2 х 5,3. Дзяржаўны Эрмітаж
Найяснейшы князь Рымскай імперыі
Глава Канцылярыі
галоўнай артылерыі і фартыфікацыі
1765 — 1783
Папярэднік генерал-фельдцэйхмайстар і над фартыфікацыямі генерал-дырэктар Аляксандр Мікіціч Вільбаа
Пераемнік артылерыі генерал-аншэф
Іван Іванавіч Мелер,
інжынер-генерал-маёр
Раман Нічыпаравіч Тамілаў

Нараджэнне 6 (17) кастрычніка 1734[1]
Смерць 13 (24) красавіка 1783[1] (48 гадоў)
Месца пахавання
Род Арловы[d]
Бацька Grigory Orlov[d]
Маці Lukirya Ivanovna Zinoveva[d]
Жонка Кацярына Мікалаеўна Арлова[d]
Дзеці Аляксей Рыгоравіч Бобрынскі[d] і Natalia Buxhoevden[d]
Член у
Дзейнасць дыпламат, памешчык, палітык, ваенны, арыстакрат, афіцэр
Навуковая дзейнасць
Навуковая сфера ваенная служба[d][3]
Манаграма Манаграма
Ваенная служба
Прыналежнасць Расійская імперыя
Род войскаў Расійская гвардыя і Руская імператарская армія
Званне генерал-аншэф (1764—65),
генерал-фельдцэйхмайстар (1765)
Камандаваў л.-гв. Конны полк (1764—83), Кавалергардскі корпус (1765—83), Артылерыйскі корпус (1765—83), Інжынерны корпус (1765—83)
Бітвы
Узнагароды
Ордэн Святога Андрэя Першазванага
Ордэн Святога Андрэя Першазванага
Ордэн Святога Аляксандра Неўскага
Ордэн Святога Аляксандра Неўскага
Ордэн Святога Уладзіміра I ступені
Ордэн Святога Уладзіміра I ступені
Ордэн Святой Ганны
Ордэн Святой Ганны
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Рыгор Рыгоравіч Арлоў[4] (6 (17) кастрычніка 1734 — 13 (24) красавіка 1783, Масква) — граф (1762) — рускі вайсковы і дзяржаўны дзеяч, фаварыт імператрыцы Кацярыны II.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Сын наўгародскага губернатара (або віцэ-губернатара), Рыгора Іванавіча Арлова (1685—1746) і яго жонкі Лукер’і Іванаўны Зіноўевай. Ветэран Сямігадовай вайны. Разам са сваёй палюбоўніцай — жонкай імператара — узначаліў змову супраць Пятра III у 1762 годзе. Ад яго імператрыца мела пазапраўнага сына Аляксея (17621813), родапачынальніка рускага графскага роду Бобрынскіх. Падавіў «Чумны бунт» у Маскве ў 1771 годзе. Брат Аляксея Рыгоравіча Арлова.

Зноскі

  1. а б Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 15 кастрычніка 2015.
  2. Орлов Григорий Григорьевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  3. а б Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.
  4. Напісанне імя і прозвішча Рыгор Рыгоравіч Арлоў у адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах. Т.1., Мн., 1996, С.484.