Сур’яварман II
| Сур’яварман II | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| សូរ្យវរ្ម័នទី២ | |||||||
 Меркаваны партрэт Сур’явармана II (Ангкор-Ват) | |||||||
|
| |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Дхараніндраварман I | ||||||
| Пераемнік | Дхараніндраварман II | ||||||
|
|
|||||||
| Нараджэнне |
1113 Ясадхарапура |
||||||
| Смерць |
1150 Ясадхарапура |
||||||
| Род | Mahîdharapura[d] | ||||||
| Бацька | Кшытындратыя | ||||||
| Маці | Нарэндралакшмі | ||||||
| Веравызнанне | індуізм | ||||||
| Дзейнасць | палітык | ||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||||
Сур’яварман II (кхмер.: សូរ្យវរ្ម័នទី២; 1113 г. — паміж 1145 г. і 1150 г.) — дэвараджа (манарх) Кхмерскай імперыі, знакаміты пабудовай Ангкор-Вата.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Абставіны жыцця Сур’явармана II да ўзыходжання на трон з'яўляюцца меркаванымі. Вядома, толькі тое, што яго бацькамі былі Кшытындратыя і Нарэндралакшмі, пляменніца або ўнучка дэвараджы Дхараніндравармана I (1107 — 1113 гг.). Кіраванне апошняга суправаджалася канфрантацыяй паміж высакароднымі сем'ямі, фактычным адлучэннем паўднёвай часткі імперыі. Але Дхараніндраварман I загінуў у бітве, пры невядомых абставінах знік яго паўднёвы апанент, і дэвараджам стаў Сур’яварман II.
Валадарства Сур’явармана II адзначылася кансалідацыяй унутранай улады Кхмерскай імперыі і актыўнай знешняй палітыкай. Ён устуляваў сувязі з Кітаем, пашырыў межы на захадзе. Аднак войны супраць Чампы і Дай-В’ета не мелі поспеху. Сур’яварман II здолеў пасадзіць на трон Чампы свайго стаўленіка, але паўстанне чамаў вымусіла кхмераў пакінуць гэту краіну. Магчыма, што Сур’яварман II не перажыў падзею, паколькі ніякіх далейшых запісаў пра яго няма.
Культурная дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]
Сярэдзіна XII ст. была адзначана культурным ўздымам у Кхмерскай імперыі. Па загаду Сур’явармана II быў пабудаваны шэраг індуісцкіх храмавых комплексаў. Найбольш вядомым з іх з'яўляецца Ангкор-Ват.