Усевалад Пятровіч Радзько
Усевалад Пятровіч Радзько | |
---|---|
Дата нараджэння | 24 студзеня 1937 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 1 снежня 2021 (84 гады) |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | фізік |
Навуковая сфера | фізіка |
Месца працы | |
Навуковая ступень | доктар фізіка-матэматычных навук (1985) і член-карэспандэнт НАН Беларусі (1996) |
Навуковае званне | |
Альма-матар | |
Прэміі |
Усевалад Пятровіч Радзько́[1] (24 студзеня 1937 — 1 снежня 2021[2]) — вучоны-фізік, доктар фізіка-матэматычных навук (1985), прафесар (1990), член-карэспандэнт Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1996).
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Нарадзіўся ў горадзе Шклоў (Магілёўская вобласць, Беларусь). У 1962 годзе скончыў фізічны факультэт Томскага дзяржаўнага ўніверсітэта і пачаў працу ў ім. У 1971 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю. З 1972 года займаў пасады старшага навуковага супрацоўніка, вучонага сакратара, з 1976 года загадчыка лабараторыі, з 1987 года намесніка дырэктара Магілёўскага аддзялення Інстытута фізікі акадэміі навук БССР. У 1992—2002 гадах дырэктар, з 2002 года галоўны навуковы супрацоўнік Інстытута прыкладной оптыкі Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі[3]. Адначасова выкладаў у Гомельскім дзяржаўным універсітэце і Магілёўскім машынабудаўнічым інстытуце[4]. З 2005 года прафесар Беларуска-Расійскага ўніверсітэта.
Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]
Навуковыя працы ў галіне інтэгральнай оптыкі, фізікі паўправаднікоў, па методыках і тэхналогіі стварэння кампазіцыйных асяроддзяў і суперструктур для оптаэлектронікі і інш. Прапанаваў і даследаваў новы клас планарных аптычных хваляводаў, названых гамагеннымі[3]. Аўтар больш за 140 навуковых прац, у тым ліку манаграфіі, 26 вынаходстваў[3].
Сярод апублікаванага:
- Введение в интегральную оптику. — Мн.: Наука и техника, 1975 (разам з А. М. Ганчарэнкам);
- Кинетика процесса формирования планарных волноводов в стеклах электродиффузией серебра // Физика и химия стекла. 1986. Т.12, № 6.;
- Квантово-размерные структуры селенид кадмия / полимер, изготовленные методом вакуумного испарения (разам з А. С. Барбіцкім і А. І. Вайцянковым) // Письма в ЖТФ. 1996. Т.22, вып.13.
Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]
- Дзяржаўная прэмія БССР 1984 года за цыкл прац «Планарныя аптычныя хваляводы», апублікаваных у 1967—1983 гадах[4].
Зноскі
- ↑ БелЭн 2001.
- ↑ РЕДЬКО Всеволод Петрович (руск.). Нацыянальная акадэмія навук Беларусі. Архівавана з першакрыніцы 31 снежня 2021. Праверана 31 снежня 2021.
- ↑ а б в Члены-карэспандэнты: РАДЗЬКО Усевалад Пятровіч // Нацыянальная акадэмія навук Беларусі
- ↑ а б Имя в белорусской науке: Редько Всеволод Петрович (руск.)
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Радзько Усевалад Пятровіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 13. — С. 221. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0216-4 (т. 13).
- Петрусевіч, А. Бацькоўскі край — Шклоўшчына // Ударны фронт (Шклоў). — 2003. — 26 красавіка. — С. 2.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Члены-карэспандэнты: РАДЗЬКО Усевалад Пятровіч // Нацыянальная акадэмія навук Беларусі
- Усевалад Пятровіч Радзько ў базе даных «История белорусской науки в лицах» Цэнтральнай навуковай бібліятэкі імя Якуба Коласа НАН Беларусі (руск.)
- РЕДЬКО Всеволод Петрович (руск.) // Сайт фізічнага факультэта Томскага дзяржаўнага ўніверсітэта
- Редько Всеволод Петрович // База патентов Беларуси (руск.)
- Нарадзіліся 24 студзеня
- Нарадзіліся ў 1937 годзе
- Нарадзіліся ў Шклове
- Памерлі 1 снежня
- Памерлі ў 2021 годзе
- Выкладчыкі Беларуска-Расійскага ўніверсітэта
- Выкладчыкі Томскага дзяржаўнага ўніверсітэта
- Супрацоўнікі Інстытута прыкладной оптыкі НАНБ
- Супрацоўнікі ІФ НАНБ
- Выкладчыкі Гомельскага дзяржаўнага ўніверсітэта
- Дактары фізіка-матэматычных навук
- Члены-карэспандэнты НАНБ
- Прафесары
- Выпускнікі Томскага дзяржаўнага ўніверсітэта
- Лаўрэаты Дзяржаўнай прэміі БССР
- Асобы
- Вучоныя паводле алфавіта
- Фізікі СССР
- Фізікі Беларусі