Шампіньён пералескавы

Шампіньён пералескавы
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Грыбы Падцарства:  Вышэйшыя грыбы Аддзел:  Базідыяльныя грыбы Пададдзел:  Agaricomycotina Клас:  Агарыкаміцэты Падклас:  Agaricomycetidae Парадак:  Агарыкальныя Сямейства:  Шампіньёнавыя Род:  Шампіньён Від:  Шампіньён пералескавы
Міжнародная навуковая назва
Agaricus silvicola (Vittad.) Peck, 1872
Сінонімы
Agaricus campestris var. silvicola Vittad., 1832 Psalliota campestris var. silvicola (Vittad.) P. Kumm., 1871 Pratella campestris var. silvicola (Vittad.) Gillet, 1878 Psalliota silvicola (Vittad.) Richon & Roze, 1885
Выявы на Вікісховішчы NCBI   83514; 1500860 EOL   6722618 MB   283990; 546340

Шампіньён пералескавы, Шампіньён тонкі (Agaricus silvicola) — грыб сямейства шампіньёнавых (Agaricaceae).

Навуковыя сінонімы:

• Agaricus campestris var. silvicola Vittad., 1832 basionym
• Psalliota campestris var. silvicola (Vittad.) P. Kumm., 1871
• Pratella campestris var. silvicola (Vittad.) Gillet, 1878
• Psalliota silvicola (Vittad.) Richon & Roze, 1885
• Fungus silvicola (Vittad.) Kuntze, 1898

Апісанне

Шапка дыяметрам 5-10 см, спачатку яйкападобная, затым выпуклая, у старых грыбоў раскрываецца да плоскай. Скурка гладкая, атласная або шаўкавістая, белая або крэмавая, у старых грыбоў становіцца светла-карычневай або шараватай, ад дотыку пакрываецца цытрынава-жоўтымі плямамі.

Мякаць у шапцы больш тонкая, чым у іншых шампіньёнаў, белая, на зрэзе павольна набывае вохрыста-жоўтую афарбоўку, мае моцны анісавы пах (па асобных крыніцах — міндальны).

Ножка даўжынёй 8-12 см і дыяметрам 1-2 см, стройная, з кудзелістай мякаццю, з узростам становіцца полай, з акруглым патаўшчэннем у аснове да 3 см.

Пласцінкі свабодныя, вельмі частыя, шырокія. Колер іх з узростам змяняецца ад чыста белага або шараватага да ружовага, карычневага з бялёсай аблямоўкай па краях, а затым амаль чорнага з шакаладным адценнем.

Рэшткі пакрывалаў: кольца на ножцы падвойныя, скурыстыя, вельмі шырокія, звісаюць, у старых грыбоў адрузлыя. Верхні бок яго белы, пазней афарбоўваецца выпадальнымі спорамі, бывае лускаватай, ніжняя — шараватая. Вольва адсутнічае.

Споравы парашок шакаладна-карычневы або цёмна-буры, споры 7×4,5 мкм, эліпсаідальныя.

Экалогія і распаўсюджанасць

Сустракаецца ў хвойных і светлых лісцевых лясах, асабліва часта пад елкамі і букамі, сярод ламачча, на багатых глебах. З’яўляецца групамі, часам шматлікімі, сустракаецца часта, распаўсюджаны ў паўночнай ўмеранай зоне.

Сезон: лета-восень.

Падобныя віды

Ядомыя грыбы:

• Agaricus abruptibulbus вельмі падобны, часцей сустракаецца пад хвоямі, мае патаўшчэнне ножкі з больш вострымі бакамі.
• Пячарка (Agaricus arvensis) больш вялікая і расце на лугах, палянах, у лясах сустракаецца радзей.

Атрутныя грыбы:

• Agaricus xanthodermus расце звычайна сярод травы, на лугах і пашах, лёгка адрозніваецца па моцным непрыемным паху.

Небяспека

З маладымі шампіньёнамі можна зблытаць смяротна атрутную бледную паганку (Amanita phalloides), мухамор смярдзючы (Amanita virosa) і іншыя светлыя мухаморы. Яны адрозніваюцца па наяўнасці вольвы ў аснове ножкі, заўсёды белых пласцінках і не жаўтлявай ад націскання скуркай.

Харчовыя якасці

Добры ядомы грыб, адрозніваецца прыемным смакам. Маладыя грыбы можна ўжываць сырымі, спелыя рэкамендуецца адварваць. Грыб можа назапашваць кадмій і іншыя цяжкія металы, таму яго рэкамендуецца ўжываць у абмежаванай колькасці.

Літаратура

• Грибы: Справочник / Пер. з італ. Ф. Двин. — М.: «Астрель», «АСТ», 2001. — С. 184. — ISBN 5-17-009961-4.