141 R
| 141 R | |
|---|---|
 | |
| Асноўныя даныя | |
| Восевая формула | 1-4-1 |
| Гады пабудовы | 1945 — 1947 |
| Краіна пабудовы |
 ЗША,  Канада |
| Завод | Baldwin, ALCO, Lima, MLW, CLC |
| Усяго пабудавана | 1340 |
| Краіна эксплуатацыі |
 Францыя |
| Дарога | SNCF |
| Шырыня каляіны | 1435 мм |
| Тэхнічныя даныя | |
| Даўжыня лакаматыва | 14 640 мм |
| Працоўная маса паравоза | 116 т |
| Счэпная маса | 80 т |
| Нагрузка ад рухальных восяў на рэйкі | 20 тс |
| Канструкцыйная хуткасць | 100 км/г |
| Магутнасць | 2925 л.с (2150 кВт) |
| Cіла цягі | 20 240 кгс |
| Дыяметр рухальных колаў | 1650 мм |
| Ціск пары ў катле | 15,5 кг/см² |
| Плошча каласніковай рашоткі | 5,2 м² |
| Паравая машына | Простая |
| Колькасць цыліндраў | 2 |
| Дыяметр цыліндраў | 597 мм (25½’) |
| Ход поршня | 711,2 мм (28’) |
| Даўжыня тэндара | 9490 мм |
| Аб'ём бакаў для вады | 30 м² |
| Запас паліва | 11,5 т |
Паравоз 141 R (мянушка Libération (фр. Вызваленне) — паравоз тыпу 1-4-1, які пастаўляўся паўночнаамерыканскімі заводамі з ліпеня 1945 па ліпень 1947 года гг. у Францыю. Эксплуатаваўся на ўсёй сеткі Нацыянальных французскіх чыгунак.
Перадгісторыя[правіць | правіць зыходнік]
У канцы Другой сусветнай вайны ў Францыі, якая была толькі вызваленая ад нямецкай акупацыі, пачалося аднаўленне прамысловасці. Ад чыгуначнага транспарту патрабавалася выконваць вялікі аб'ём перавозак, але лакаматываў катастрафічна не хапала. Аднак французскія заводы яшчэ не былі гатовыя да масавага выпуску паравозаў.
Тады было вырашана звярнуцца па дапамогу да паўночнаамерыканскіх лакаматывабудаўнічых прадпрыемстваў. Заводу Baldwin паступае заказ на выраб паравоза тыпу 1-4-1. У выніку тэрміновасці замовы, на заводзе было вырашана ўзяць за аснову паравоз тыпу 1-4-1 у палегчанай мадыфікацыі, які выпускаўся ў перыяд Першай сусветнай вайны. Змены унесеныя ў яго канструкцыю былі адносна невялікімі, у тым ліку: ўстаноўка буфераў, іскралавільніка, была змененая канструкцыя дзверцаў дымавой скрынкі і г.д.
Пабудова[правіць | правіць зыходнік]
У лютым 1945 года тром амерыканскім заводам «Вялікай тройкі» (ALCO, Baldwin, Lima) быў выдадзены заказ на пабудову 700 паравозаў. Пасля таго, як праблемы з фінансаваннем былі вырашаны, заводам паступіў яшчэ адзін заказ, але ўжо на 640 паравозаў. Акрамя гэтага, у будаўніцтва паравозаў другой партыі былі ўцягнутыя і 2 канадскія заводы — CLC і MLW. 17 лістапада 1945 г. першыя паравозы прыбылі ў Францыю, дзе ім прысвоілі пазначэнне серыі 141 R і нумары № 1-1340.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме 141 R
