Алена Сакалова-Лекант
| Алена Сакалова-Лекант | |
|---|---|
 | |
| Імя пры нараджэнні | Алена Залеўская |
| Род дзейнасці | Настаўніца, грамадская дзяячка |
| Дата нараджэння | 1891 |
| Месца нараджэння | Вільня |
| Дата смерці | 1960 |
| Месца смерці | Вільня |
| Месца пахавання | |
| Месца працы | |
| Член у | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Але́на Сакало́ва-Лекант (часам Алёна; у дзявоцтве Залеўская; 1891, Зарэчча, Вільня — 1960, Вільня) — беларуская настаўніца, грамадская дзяячка, былая зняволеная ГУЛАГа.
Біяграфія
Нарадзілася Алена Залеўская ў 1891 годзе ў Зарэччы ў Вільні. Карэнная віленчанка[1].
Да Першай сусветнай вайны выйшла замуж за рускага афіцэра Сакалова. Мела з ім двух сыноў - Анатоля і Мікалая. У выніку Першай сусветнай вайны муж апынуўся ў Расіі і загінуў. У 1931 ад сухотаў памёр яе малодшы, 15-гадовы сын Мікалай[2].
У канцы 1920-х гг. Алена Сакалова выйшла паўторна замуж за Леканта, урадоўца праваслаўнай кансісторыі ў Вільні[3].
Настаўніца Віленскай беларускай гімназіі ў 1919—1944 беларускай мовы, арыфметыкі. У 1930-я ўваходзіла ў кіраўніцтва Беларускага прафесійнага настаўніцкага саюза. З 1919 па 1937 — член Беларускага дабравольнага таварыства. Член Таварыства беларускай школы[4].
Віцэ-прэзідэнтка Беларускага жаночага таварыства, удзельнічала ў працы Беларускага таварыства асветы[5].
25 красавіка 1944 года, адзначаючы 25-годдзе Віленскай беларускай гімназіі, А. Сакалава-Лекант, была ўзнагароджана Срэбным крыжам заслугаў III ступені і Ганаровай граматай прэзідэнта Цэнтральнай Рады Беларусі Радаслава Астроўскага[6].
27 чэрвеня 1944 года ўдзельнічала ў Другім беларускім кангрэсе ў Менску[7].
23 жніўня 1944 г. арыштаваная паводле абвінавачвання ў дапамозе нямецкім акупантам. 12 чэрвеня 1945 г. Камісія ўнутраных спраў СССР асудзіла яе на 5 гадоў лагеру. Адбывала тэрмін у лагеры ў Горкаўскай вобласці. У 1950-я вярнулася ў Вільню[8].
Памерла ў Вільні ў 1960 г. ад раку ў грудзях, маючы 69 год. Пахаваная ў Вільні на Ліпаўскіх могілках[9].
Зноскі
- ↑ Галіна Войцік, Алёна Сакалова-Лекант, Рунь, Вільня, 2004, с. 5.
- ↑ Галіна Войцік, Алёна Сакалова-Лекант, Рунь, Вільня, 2004, с. 11.
- ↑ Галіна Войцік, Алёна Сакалова-Лекант, Рунь, Вільня, 2004, с. 10.
- ↑ Alena Sakalova-Lekant, Lietuvos ypatingasis archyvas, https://lyavaizdai.archyvai.lt/vaizdai/3/doc9045(недаступная спасылка)
- ↑ Alena Sakalova-Lekant, Lietuvos ypatingasis archyvas, https://lyavaizdai.archyvai.lt/vaizdai/3/doc9045(недаступная спасылка)
- ↑ Alena Sakalova-Lekant, Lietuvos ypatingasis archyvas, https://lyavaizdai.archyvai.lt/vaizdai/3/doc9045(недаступная спасылка)
- ↑ Alena Sakalova-Lekant, Lietuvos ypatingasis archyvas, https://lyavaizdai.archyvai.lt/vaizdai/3/doc9045(недаступная спасылка)
- ↑ Галіна Войцік, Алёна Сакалова-Лекант, Рунь, Вільня, 2004, с. 15-16.
- ↑ Галіна Войцік, Алёна Сакалова-Лекант, Рунь, Вільня, 2004, с. 18-19.
Літаратура
- Кароткі нарыс беларускага пытання — Варшава, 31 студзеня 1928 // ARCHE 11-2007
- Сяргей Чыгрын, Гісторыя аднаго здымка, надрукаванага ўпершыню, Новы Час, 15-01-2013, https://novychas.online/poviaz/historyja_adnaho_zdymka